Радольф Крэйцэр

Старонка Шаблон:Колер/Кампазітар.css не мае зместу.

Радольф Крэйцэр
фр.: Rodolphe Kreutzer
Асноўная інфармацыя
Імя пры нараджэнні	Rodolphe Kreutzer
Дата нараджэння	16 лістапада 1766(1766-11-16)
Месца нараджэння	Версаль
Дата смерці	6 студзеня 1831(1831-01-06)[1][2][…] (64 гады)
Месца смерці	Жэнева, Жэнева, Швейцарыя[3][4]
Месца пахавання	Могілкі Каралёў[d] Пер-Лашэз[5][1][…]
Краіна	Францыя
Бацька	Jean Jacob Kreutzer[d]
Маці	Elisabeth Trabol[d]
Жонка	Adélaïde-Charlotte Kreutzer[d]
Месца працы	Парыжская Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя музыкі і танца[d]
Музычная дзейнасць
Педагог	Anton Stamitz[d]
Прафесіі	кампазітар
Інструменты	скрыпка
Выхаванцы	Charles Philippe Lafont[d], Lambert Massart[d], Jean Nicolas Auguste Kreutzer[d] і Pantaléon Battu[d][6]
Грамадская дзейнасць
Член у	Commission des Sciences et des Arts[d] Q3578005?
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Радольф Крэйцэр (фр. Rodolphe Kreutzer; 16 лістапада 1766, горад Версаль - 6 студзеня 1831, Жэнева) — французскі скрыпач, кампазітар і дырыжор, прадстаўнік так званай парыжскай скрыпічнай школы.

Немец па паходжанні. Першыя ўрокі музыкі атрымаў у бацькі, затым вучыўся ў Антона Стаміца. З 1802 Крэйцэр займаў пасаду камер-віртуоза пры двары Напалеона I, затым, з 1815, пры Людовіку XVIII. Са дня заснавання Парыжскай кансерваторыі (1795) і да 1826 года Крэйцэр быў прафесарам гэтай установы. Разам з П'ерам Родэ і П'ерам Баё Крэйцэр стварыў класічную методыку выкладання ігры на скрыпцы.

Спадчына Крэйцэра ўключае 19 скрыпічных канцэртаў, 40 опер і іншыя творы, але найбольш вядомым апынуўся зборнік эцюдаў (42 études ou caprices, 1796), да гэтага часу выкарыстоўваецца ў якасці навучальнага дапаможніка.

Крэйцэру прысвечана так званая Крэйцарава саната Бетховена, аднак Крэйцэр яе ніколі не выконваў.

Зноскі

1. Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père Lachaise — Versailles: 2006. — P. 445. — ISBN 978-2-914611-48-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413524'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q621'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413419'></a>
2. Rodolphe Kreutzer // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
3. Крейцер Родольф // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644'></a>
5. Moiroux J. Le cimetière du Père-Lachaise — Paris: 1908. — P. 208.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413655'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413705'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q90'></a>
6. Г. Риман Баттю // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. Энгель — М.: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901. — Т. 1. — С. 87.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27680201'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q7117345'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27771817'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2910129'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q213539'></a>