Рухач

Не блытаць з Рухавік.

Руха́ч^[1], рухальнік^[1] — прыстасаванне для пераўтварэння энергіі прыроднай крыніцы або рухавіка ў карысную работу, якая забяспечвае рух транспартных сродкаў і механізмаў.

Ветразі — рухачы барка «Крузенштэрн»

Кола — рухач трактара

Гусенічны рухач трактара Caterpillar

Грабны вінт — рухач судна

Паветраныя вінты — рухачы самалёта C-130 «Hercules»

Функцыі рухача пры перамяшчэнні выконваюць

• на сушы — кола, гусенічны рухач, шагальны механізм, шнэк, паветраны вінт (аэрасані, судна на паветранай падушцы);
• па вадзе — парус, вясло, грабное кола, грабны вінт, вадамётны рухач, паветраны вінт (судна на паветранай падушцы, глісеры), крыльчаты рухач, турбапарус (ротарны парус);
• у паветры — паветраны вінт, рэактыўнае сопла, нясучы вінт верталёта;
• у космасе — рэактыўнае сопла, сонечны парус.

Зноскі

1. БелЭн 2001.