Рыгор Андрэевіч Гершуні

Рыгор Андрэевіч Гершуні (сапр. Герш Ісакаў-Іцкаў; 18 лютага 1870(1870-02-18)^[1], Коўна — 17 сакавіка 1908(1908-03-17) ці 16 сакавіка 1908(1908-03-16)^[1], Цюрых) — расійскі палітычны дзеяч, адзін з заснавальнікаў і лідараў партыі эсэраў.

Рыгор Андрэевіч Гершуні
Дата нараджэння	18 лютага 1870(1870-02-18)[1]
Месца нараджэння	Коўна, Ковенскі павет, Ковенская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	17 сакавіка 1908(1908-03-17) (38 гадоў) ці 16 сакавіка 1908(1908-03-16)[1] (38 гадоў)
Месца смерці	Цюрых, Цюрых[d], кантон Цюрых, Швейцарыя
Пахаванне	могілкі Манпарнас
Грамадзянства	Расійская імперыя
Адукацыя	Кіеўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Тараса Шаўчэнкі
Род дзейнасці	рэвалюцыянер, палітык
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

У 1895—98 гадах вучыўся ў Кіеўскім універсітэце. З 1898 года ў Мінску, адзін з заснавальнікаў Рабочай партыі палітычнага вызвалення Расіі. У 1901 годзе стварыў тэрарыстычную Баявую арганізацыю эсэраў. Арганізаваў забойствы міністра ўнутраных спраў Расіі Дз. С. Сіпягіна (1902) і ўфімскага губернатара М. М. Багдановіча^[ru] (1903), шэраг замахаў на жыццё расійскіх дзяржаўных чыноўнікаў. У 1903 годзе арыштаваны і зняволены ў Петрапаўлаўскую крэпасць. У пач. 1904 года прыгавораны да пакарання смерцю (пазней заменена на пажыццёвае зняволенне). У 1905 годзе пераведзены ў Акатуйскую турму^[ru], адкуль у 1906 годзе праз Кітай і ЗША ўцёк у Заходнюю Еўропу. Аўтар успамінаў «З нядаўняга мінулага» (1907).