Сан-Паала-фуоры-ле-Мура

Базіліка Святога Паўла за мурамі (італ.: Basilica di San Paolo fuori le Mura; Сан-Па́ала-фуоры-ле-Мура) — адна з чатырох вялікіх, або папскіх, базілік Рыма (разам з саборам св. Пятра, саборам св. Іаана Латэранскага і базілікай Санта-Марыя-Маджорэ). У адрозненне ад усіх астатніх размешчана за Аўрэліянавымі сценамі, у паўднёвай частцы Вечнага горада. У 1980 г. ўнесена ў Спіс сусветнай спадчыны.

Славутасць
Сан-Паала-фуоры-ле-Мура
італ.: Basilica di San Paolo fuori le mura
41°51′31″ пн. ш. 12°28′38″ у. д.HGЯO
Краіна	Італія
Месцазнаходжанне	Рома Капітале[d] (2010—?)
Канфесія	каталіцтва
Епархія	Рымская дыяцэзія[d] і Territorial Abbey of Saint Paul Outside the Walls[d]
Архітэктурны стыль	раннехрысціянская архітэктура[d]
Архітэктар	Луіджы Палеці[d]
Сайт	vatican.va/various/basil…
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Сан-Паола.

Гісторыя

Закладзена імператарам Канстанцінам на месцы меркаванага пахавання св. Паўла (у 2006 г. археолагі абвясцілі, што знайшлі яго саркафаг пад храмам). У 386 г. Феадосій I палічыў тую царкву невялікай і пачаў будаўніцтва вялікага храма. Будаўніцтва скончылася у часы Папы Льва I. Паэт Прудэнцый апеў яе прыгажосць для імператара Ганорыя.

Папа Рыгор Вялікі заняўся разнастайнымі паляпшэннямі храмавай архітэктуры; пры ім побач з саборам ўжо дзейнічалі два манастыры, мужчынскі і жаночы. У IX стагоддзі ўсю акругу разрабавалі сарацыны, што прымусіла Папу Яна VIII умацаваць рэлігійны комплекс, які быў вылучаны ў асобны горад пад назвай Джаваніполі.

Зноскі