Сасва

Са́сва^[1] — рака ў Беларусі, у Зэльвенскім раёне Гродзенскай вобласці, левы прыток ракі Зэльвянка (басейн Нёмана).

Сасва
Характарыстыка
Даўжыня	24 км
Басейн	135 км²
Вадацёк
Выток
• Каардынаты	53°02′54″ пн. ш. 24°43′25″ у. д.HGЯO
Вусце	Зэльвянка
• Вышыня	134,0 м
• Каардынаты	52°59′40″ пн. ш. 24°54′43″ у. д.HGЯO
Ухіл ракі	1,8 м/км
Размяшчэнне
Водная сістэма	Зэльвянка → Нёман → Балтыйскае мора
Краіна	Беларусь
Рэгіён	Гродзенская вобласць
Раён	Зэльвенскі раён
выток вусце
— выток, — вусце

Назва

Корань Sas- у літоўскім яцвяжскім гідроніме Sasna, у балцкіх гідронімах на ўсходзе тыпу Сасна^[2][3][4] звязваюць з пруска-яцвяжскім *sasnis «заяц». З індаеўрапейскіх аналагаў найбольш красамоўнае стараіндыйскае śaśáḥ (< šašas) «заяц». Першакрыніцай для гэтай «заячай» лексікі мела быць індаеўрапейскае *ḱas-, *ḱasno- «шэры»^[5]. Далей да значэння «няярка блішчэць», адкуль літоўскае šašėlis, šešėlis «цень» і гідронімы тыпу Šeš-upė, Šešuva, Šašuola^[6][7].

У назве Сасва корань Sas- пашыраны тым жа балцкім гідранімічным пашыральнікам, што і ў назве засведчанага пад 1516 г. гідроніма з-пад Ліды Ятѳа (< Ятва < яцв. *Jāt(u)vā)^[8][9], які імаверна так ці інакш звязаны з назвай яцвягаў.

Значэнне назвы Сасва можна перадаць як «(Няярка) блішчастая (рака)», назва звязаная з блішчэннем воднай паверхні.

Водаапісанне

Даўжыня ракі 24^[1][10] км. Плошча вадазбору 135^[1] км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 1,8 ‰.

Пачынаецца за 1 км на поўнач ад вёскі Рудзевічы, цячэ па паўднёва-ўсходняй частцы Ваўкавыскага ўзвышша, упадае ў Зэльвянку за 3 км на паўночны ўсход ад вёскі Зенькаўцы. Рэчышча каналізаванае на ўсім працягу^[1].

Зноскі

1. БелЭн 2002.
2. A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1980. — С. 291.
3. В. Н. Топоров. Балтийские следы на Верхнем Дону // Балто-славянские исследования. 1988—1996. Москва, 1997. С. 319.
4. В. Н. Топоров. Балтийский элемент в гидронимии Поочья. I // Балто-славянские исследования. 1986. Москва, 1988. С. 168.
5. J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 533.
6. V. Mažiulis. Prūsų kalbos etimologijos žodynas. Vilnius, 2013. C. 818—819.
7. A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1980. — С. 326, 329.
8. K. Būga. Rinktiniai raštai. Vilnius, 1961. C. 126—156.
9. V. Mažiulis. Prūsų kalbos etimologijos žodynas. Vilnius, 2013. C. 286—289.
10. Агульная характарыстыка рачной сеткі Гродзенскай вобласці // Даведнік «Водныя аб’екты Рэспублікі Беларусь» Архівавана 23 верасня 2015. (руск.)