Свята-Пакроўская царква (Богіна)

Свята-Пакроўская царква — праваслаўны храм у в. Богіна Браслаўскага раёна, Віцебскай вобласці.

Праваслаўны храм
Свята-Пакроўская царква
55°25′20,11″ пн. ш. 26°48′05,34″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Вёска	Богіна
Канфесія	Праваслаўе
Епархія	Полацкая і Глыбоцкая
Благачынне	Браслаўскае
Архітэктурны стыль	рэтраспектыўна-рускі
Дата пабудовы	1892 год
Статус	Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213Г000877шыфр 213Г000877
Стан	дзейнічае
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Свята-Пакроўская царква.

Гісторыя

Пабудавана ў 1892 годзе з цэглы на месцы храма, адзначанага ў 1881 годзе^[1]. У 1-ю сусветную вайну ў наваколлі Богіна вяліся актыўныя баявыя дзеянні. На ўшанаванне памяці салдат і афіцэраў рускай арміі, якія загінулі ў час вайны, у царкве ўстаноўлены памятныя дошкі.

Царква занесена ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь як аб’ект гісторыка-культурнай спадчыны рэгіянальнага значэння.

Архітэктура

Царква з боку апсіды

Архітэктура храма вырашана ў рэтраспектыўна-рускім стылі. Мураваны будынак узведзены паводле традыцыйнай чатырохчасткавай схемы.

Кампазіцыю манументальнага будынка складаюць размешчаныя па падоўжанай восі аб’ёмы званіцы, бабінца, малітоўнай залы і апсіды. Асноўны аб’ём накрыты высокім чатырохсхільным дахам з цыбулепадобным купалам на барабане. На даху ўздоўж асноўнай восі храма — 2 драўляныя мансарды, упрыгожаныя разнымі падзорамі. У сілуэце храма дамінуе квадратная ў плане трох’ярусная чацверыковая вежа-званіца з гранёным шатром і макаўкай у завяршэнні. На ўсіх ярусах маюцца вялікія праёмы. Архітэктурны дэкор запазычаны са старажытнарускага дойлідства: карнізныя паясы гарадкоў, кілепадобныя ліштвы арачных аконных праёмаў, какошнікі.

Інтэр’ер

Царква мае цікавыя абразы: «Маці Божая з дзіцем» (XVIII ст., перанесены з закрытай у 1967 годзе царквы ў аг. Казяны Браслаўскага раёна), «Георгій Перамоганосец» і «Іосіф з дзіцем» (створаны на мяжы XVIIІ—XIX стст.).

Агароджа

Царкоўны двор абнесены цаглянай агароджай, выкананай у тэхніцы разынкавай муроўкі. Звяртае на сябе ўвагу выкладзеная з каменьчыкаў дата «1892». Мяркуюць, што гэта і ёсць дата пабудовы храма.

Зноскі

1. Литовские епархиальные ведомости, 1881. № 12. с. 107