Свята-Пакроўская царква (Ятвеск)

Свята-Пакроўская царква — праваслаўны храм на хутары Ятвеску Свіслацкага раёна Гродзенскай вобласці. Знаходзіцца ў цэнтры хутара.

Праваслаўны храм
Свята-Пакроўская царква
52°58′58″ пн. ш. 24°03′11″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Хутар	Ятвеск
Канфесія	Праваслаўе
Епархія	Гродзенская і Ваўкавыская
Благачынне	Свіслацкае
Архітэктурны стыль	рэтраспектыўна-рускі
Архітэктар	Іван Ігнатавіч Калянкевіч
Будаўніцтва	1877—1879 гады
Стан	дзейнічае
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Свята-Пакроўская царква.

Гісторыя

Малюнак царквы часоў Першай сусветнай вайны.

Царква на фотаздымку часоў Першай сусветнай вайны.

Пасля падаўлення паўстання 1863—1864 гадоў пад кіраўніцтвам Кастуся Каліноўскага за ўдзел у ім маёнтак Ятвеск, якім валодаў Станіслаў Ляскоўскі, быў перададзены царскаму генерал-маёру Булгарыну. 9 жніўня 1865 года архітэктар Мікалай Ціхвінскі прадставіў праект праваслаўнай царквы ў маёнтку^[1], а ў 1870 годзе Сяргей Гур’еў склаў схематычны план Ятвеска з указаннем месца пад будаўніцтва царквы^[2].

Аднак, з-за недахопу сродкаў, 2 сакавіка 1873 года грамадзянскі інжынер А. Лазінскі выканаў новы праект будынка^[3]. У тым жа годзе гродзенскі губернскі архітэктар Іван Калянкевіч прадставіў яшчэ адзін праект царквы^[2], у якім была спрошчана званіца і адсутнічалі чатыры купалы па вуглах^[4].

У 1877 годзе над праектам царквы працавалі архітэктары А. Ленскі і Леанард Кржыжаноўскі, якія выканалі праекты галоўнага і бакавога фасадаў, а таксама званіцы^[3].

Нарэшце, у 1879 годзе з чырвонай цэглы быў узведзены будынак храма. Першым настаяцелем прыхода быў айцец Леанід Коласаў, які ў 1880 годзе дамовіўся аб адкрыцці царкоўна-прыходскай школы.

У пачатку XX стагоддзя да царквы былі прыпісаны дзве царкоўна-прыходскія школы са 140 навучэнцамі, 10 вёсак, 52 дзесяцін зямлі. Налічвалася 2374 прыхаджан. Святаром быў Аляксей Савіцкі, які скончыў духоўную семінарыю, псаломшчыкам — студэнт семінарыі Аляксандр Богуш^[4].

У 1961 годзе царква была перададзена мясцоваму калгасу пад склад, у якім захоўвалі калійныя ўгнаенні. У 1993 годзе будынак быў перададзены вернікам. Настаяцелем з’яўляецца іерэй Пётр Раўнейка^[5].

Архітэктура

Выгляд з боку апсіды.

Помнік архітэктуры рэтраспектыўна-рускага стылю. Храм складаецца з прытвору са званіцай і паўкруглай апсідай. Званіца аднаярусная, васьмерыковая, завершана шатром. Царква накрыта чатырохсхільным дахам. Аконныя праёмы арачныя, здвоеныя, з паўкалонамі па баках і пластычна распрацаваным цыбулепадобным заканчэннем. Дэкор фасадаў уключае арнаментальныя паясы, вугольныя лапаткі, нішы.

У інтэр’еры перакрыцце трапезнай плоскае, у асноўным аб’ёме крыжападобнае скляпенне. Паміж імі арачны праём. У алтарнай частцы размешчаны драўляны іканастас^[4].