Святлана Уладзіміраўна Бязлепкіна

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Бязлепкіна.

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Рудабелец.

Святлана Уладзіміраўна Бязлепкіна, па нараджэнні Рудабелец (нар. 31 жніўня 1957, Малейкі, Брагінскі раён, Гомельская вобласць) — беларуская пісьменніца, журналістка.

Святлана Уладзіміраўна Бязлепкіна
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	31 жніўня 1957(1957-08-31) (68 гадоў)
Месца нараджэння	Малейкі, Малейкаўскі сельсавет, Брагінскі раён, Гомельская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Альма-матар	факультэт журналістыкі БДУ (1979)
Месца працы	Чачэрскі веснік[d] Гомельская праўда
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменніца, журналістка
Мова твораў	беларуская

Біяграфія

Скончыла факультэт журналістыкі БДУ (1979), працавала ў раённым і абласным друку (газеты «Чачэрскі веснік» і «Гомельская праўда»). Жыве ў Мінску.

Творчасць

Вострасюжэтную псіхалагічную прозу Бязлепкінай умоўна можна падзяліць на творы пра сучаснасць і творы пра мінулае, дзе адлюстраваны лёс звычайных людзей на фоне буйных гістарычных падзей.

Аповесці і апавяданні Святланы Бязлепкінай друкаваліся ў часопісах «Полымя», «Маладосць», «Нёман», а таксама ў газетах «ЛіМ», «Звязда» і іншых выданнях.

«Гераіні Святланы Бязлепкінай (апавяданні „Па законе фотагеніі“ і „Перадкалядная гісторыя“) — сучасныя гараджанкі, прафесіяналы ў сваёй справе, самастойныя, не залежныя ні ад кога, здольныя імгненна прымаць рашэнні… Асабліва цікавы першы з твораў: на прыкладзе сямейнай пары акцёраў пісьменніца знаёміць з тонкасцямі сцэнічных пастановак і адкрывае сакрэты кінематаграфічнага мастацтва. Гэта ўнікальны досвед, што зазвычай застаецца па-за кадрам, па той бок кулісаў, а тут чытач нібы сам трапляе ў багемны асяродак — настолькі змястоўна, каларытна, з гумарам і жывой мовай ён апісаны, што верыш кожнаму слову… А праблемы, якія стаяць перад гераіняй твора, актуальныя для любой жанчыны: як знайсці кампраміс паміж сям’ёй і працай, падтрымаць веру ў сябе і сваю „геніяльнасць“ мужа і дапамагчы яму з кар’ерай, пры гэтым ахвяруючы ўласным талентам… Зрэшты, як застацца жанчынай, якую хацелася б абараніць і падтрымаць, у свеце, што пастаянна вымагае зусім іншых якасцяў — супрацьлеглых…»^[1].

Стылістычна бездакорнае апавяданне «Урокі Шантанэ» — багатая мова, дынамічны захапляльны сюжэт (дзеі адбываюцца ў Францыі ў 1-й палове XIX ст.), галоўны герой, настаўнік гісторыі, які адразу заваёўвае сімпатыі.^[2]

Аўтарка кнігі прозы «Чарнобыльская русалка» (1998):

• Донна Францэска з 9 «В»
• І прыйдзе дзень
• Ружы і Радзіма
• Памятай пра брыяфіліумы
• Алена Рэмбаўна
• Чарнобыльская русалка
• Анёл з пятага паверха
• Гданьская гісторыя

Удзельніца калектыўнага зборніка «Размова з люстэркам» (Мінск, Аверсэв, 2023) з апавяданнямі «Дыягназ» і «Таямніца гатэля „Раяль“».

Бібліяграфія

• Кніга прозы «Чарнобыльская русалка» (1998)

Аповесці

• У межах Нагорнай пропаведзі //Маладосць, 2000, № 5.
• Шазюбль, або проста гульня // Полымя, 2004, № 4.^[3]
• Лінія Дзюранда // Маладосць, 2013, № 11
• Урокі Шантанэ // Полымя, 2019, № 8.
• Півонеманія // Полымя, 2023, № 3
• Восень Будапешта // Полымя, 2024, № 7.

Апавяданні

• Майстра і Маруся // Маладосць, 1998, № 12
• Аднойчы ў Грамічэле" // Маладосць, 2006, № 6.^[4]
• Венгерскі праект // ЛіМ, 2012, 13 красавіка, с. 17.
• Венгерский проект // Неман, 2016, № 7.
• Однажды в Граммикеле // Неман, 2016, № 7.
• Па законе фотагеніі // Полымя, 2018, № 12.
• Перадкалядная гісторыя // Полымя, 2018, № 12.
• Дыягназ // Полымя, 2022, № 6.
• Таямніцы гатэля «Royal» // Полымя, 2022, № 10.
• Апошні шанс // Маладосць, 2023, № 1.
• Апокрыф, або Узыходжанне на Парнас // Маладосць, 2023, № 9.
• Лепшая роля // Алеся, 2024, № 6.
• Не па сцэнарыю // Маладосць, 2025, №5.
• Ніколі не позна // Маладосць. 2025, №5.