Станіслаў Іванавіч Віскоўскі

Станіслаў Іванавіч Віскоўскі (12 лютага 1839, Варшава — пасля канца 1870-х) — адзін з кіраўнікоў паўстання 1863—1864 гадоў у Беларусі^[1].

Станіслаў Іванавіч Віскоўскі
Дата нараджэння	12 лютага 1839(1839-02-12)
Месца нараджэння	Варшава, Царства Польскае, Расійская імперыя
Дата смерці	не раней за 1870-я
Альма-матар	Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія

Біяграфія

Паходзіў з дробнамаянтковай шляхты Мсціслаўскага павета, маці мела 160 дзесяцін зямлі^[2]. У 1858 годзе паступіў у Горы-Горацкі земляробчы інстытут, вучыўся на сродкі Тадэвуша Чудоўскага, дзеяча рэвалюцыйнага руху на Магілёўшчыне^[3].

Неўзабаве Віскоўскі стаў адным з лідараў студэнцтва ў інстытуце. Вылучаўся поспехамі ў вучобе, у жніўні 1861 года ўдзельнічаў у сельскагаспадарчым з’ездзе ў Горках^[3].

З сакавіка 1863 года паўстанцкі начальнік Горак^[1]. З Масквы і Пецярбурга прывёз зброю^[3].

Разам з Людвігам Звяждоўскім на чале горацкага паўстанцкага атрада ў ноч на 6 мая 1863 года заняў Горкі, удзельнічаў у далейшым паходзе атрада. Пераканаўшыся ў бесперспектыўнасці паўстання на Магілёўшчыне, склаў зброю^[1]. Падчас следства знаходзіўся ў турмах Магілёва і Вільні^[3].

Прысуджаны да смяротнага пакарання, замененага 12-гадовай катаргай у Сібіры^[1]. У 1864 годзе як палітычны злачынец па суду пазбаўлены правоў стану і маёмасць канфіскавана ў скарб^[4].

У канцы 1870-х гадоў жыў у Іркуцку, далейшы лёс невядомы^[3].