Старынкаўскі сельсавет (Лепельскі раён)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Старынкаўскі сельсавет.

Стары́нкаўскі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Лепельскага раёна Віцебскай вобласці. Цэнтр — вёска Старынка.

Старынкаўскі сельсавет
Краіна	Беларуская ССР
Уваходзіў у	Лепельскі раён
Уключаў	23 населеныя пункты
Адміністрацыйны цэнтр	Старынка
Дата ўтварэння	20 жніўня 1924
Дата скасавання	18 сакавіка 1963

Утвораны 20 жніўня 1924 года як Гарадзецкі сельсавет у складзе Ушацкага раёна Полацкай акругі БССР. Цэнтр — вёска Гарадзец. Пасля скасавання акруговай сістэмы 26 ліпеня 1930 года ва Ушацкім раёне БССР, з 21 чэрвеня 1935 года — Лепельскай акругі, з 20 лютага 1938 года — Віцебскай вобласці, з 20 верасня 1944 года — Полацкай вобласці, з 8 студзеня 1954 года — Віцебскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Старынка, сельсавет перайменаваны ў Старынкаўскі^[1]. 20 мая 1960 года ў склад сельсавета з Кубліцкага сельсавета перададзены 7 населеных пунктаў (Галадушша, Гамылёва, Забалацце, Лажаншчына, Пад’язна, Самоўка і Слабодка)^[2]. З 25 снежня 1962 года сельсавет у складзе Лепельскага раёна. 18 сакавіка 1963 года скасаваны, тэрыторыя далучана да Кубліцкага (10 населеных пунктаў: Гамылёва, Забалацце, Ідута, Клапы, Лажаншчына, Пад’язна, Самоўка, Слабодка, Судзілавічы I і Судзілавічы II) і Жарскага (13 населеных пунктаў: Бугаі, Гарадзец I, Гарадзец II, Гута, Журкі, Зарубаўшчына, Ільюшына, Лежні, Наваселле, Пранікі, Сержаны, Старынка і Чарнаручча) сельсаветаў^[3].

На момант скасавання ў склад сельсавета ўваходзілі 23 населеныя пункты.