Султан

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Султан (значэнні).

Султа́н^[1] (араб. سلطان‎) — ісламскі тытул, з некалькімі гістарычнымі значэннямі.

Асманскі султан Сулейман I

Мусульманскі манарх

Тытул нясе маральны груз і рэлігійную ўладу, паколькі роля кіраўніка была вызначаная ў Каране. Султан, аднак, не абавязкова з’яўляецца рэлігійным настаўнікам і рэлігійным главой. У Візантыйскай Імперыі і традыцыйных сферах Усходняга Артадаксальнага Хрысціянства, супастаўнае адзінства царквы і дзяржавы ў асобе кіраўніка завуць цэзарапапізм. Апошнім Заходнім кіраўніком з сумешчанай уладай быў Мікалай II, апошні цар Расіі, хоць фармальна (калі не практычна) брытанскі манарх уяўляе падобны звяз царквы і дзяржавы, быўшы і главою дзяржавы і Главою Англіканскай царквы; у рэальнасці каралева — проста намінальны лідар царквы і дзяржавы.

Лічыцца што тытул Султана ніжэй тытула халіфа, аднак у Егіпецкім Султанаце з 1261 па 1517, рэальная ўлада прыналежыла Султану, а ўлада Халіфа дынастыі Абасідаў абмяжоўвалася духоўнай. У дзяржавах, дзе кіравалі Чынгідзы, тытул султана звычайна лічыўся ніжэй ханскага.

Наступным пасля тытула Султана з’яўляецца тытул эміра.

Сучасныя султанаты

• Бруней
• Малайзія
• Аман

Гл. таксама

• ага-Султан
• Бей
• Малік
• Падзішах
• Паша
• Халіф
• Хан
• Шах
• Эмір
• Султан султанаў
• Асманскія султаны