Сур’я

Су́р’я^[1] (санскр.: सूर्य — «Сонца») — бог Сонца ў індуізме.

Сын Дзьяуса і Адзіці, адзін з братоў-Адзіцьеў. Займае вельмі бачнае месца ў Ведах, у «Рыг-Ведзе» яму прысвечана дзесяць гімнаў. Яго шанавалі як носьбіта святла, урача, а таксама як Усёвідушчае вока багоў і нябеснага вартаўніка. Яго атрыбут — калясніца, запрэжаная сям’ю коньмі, якія ўвасабляюць сонечныя прамяні.

Малюецца з двума рукамі. У абедзвюх руках лотас. Часам Сур’ю малююць з чатырма рукамі, у трох з якіх трымае лотас, чакру і ракавіну. Чацвёртай робіць ахоўны знак.

Таксама Сур’я — дачка бга Сур’і^[1].

Зноскі

1. БелЭн 2002.