Манькавіцкая сядзіба

Манькавіцкая сядзіба — сядзібна-паркавы комплекс, які існаваў у канцы XVIII — першай палове XX ст. у в. Манькавічы (Пастаўскі раён). Належаў Хлявінскай, потым Друцкім-Любецкім. Уключаў гасподу, гаспадарчыя пабудовы, парк, капліцу-пахавальню.

Славутасць
Сядзібна-паркавы комплекс Друцкіх-Любецкіх
Пахавальня Друцкіх-Любецкіх
55°02′18,35″ пн. ш. 26°53′26,33″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Вёска	Манькавічы
Архітэктурны стыль	барока, класіцызм
Будынкі
Капліца-пахавальня Друцкіх-Любецкіх • свіран • млын • парк

Гаспода — прамавугольны ў плане драўляны аднапавярховы будынак з мезанінам у цэнтры. Стаяў на каменным падмурку. Быў накрыты мансардавым ламаным дахам з круглымі люкарнамі. Меў рысы пераходнай архітэктуры — ад позняга барока да класіцызму. Гарызантальна ашаляваныя звонку сцены прарэзаныя прамавугольнымі аконнымі праёмамі ў простых ліштвах. Галоўны фасад вылучаны двух'ярусным чатырохкалонным порцікам (у ніжнім ярусе калоны ў сячэнні круглыя, у верхнім, надбудаваным пазней, — квадратныя) з ажурнай агароджай галерэі ў другім ярусе і разным франтонам у завяршэнні. Планіроўка анфіладная.

Сярод гаспадарчых пабудоў манументальнасцю вылучаўся вырашаны ў стылі ампір мураваны свіран — прамавугольны ў плане на высокім бутавым цокалі цагляны будынак, накрыты двухсхільным дахам. Вуглы сцен аздобленыя рустам, галоўны падоўжаны фасад быў вырашаны галерэяй-каланадай тасканскага ордара.

Захаваліся: капліца-пахавальня ў стылі позняга класіцызму, размешчаная ў лесапаркавым масіве на супрацьлеглым ад гасподы ўзгорыстым беразе става; бутавы свіран; млын.

Літаратура

• Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл.; Рэкал.: А. А. Воінаў і інш. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-078-5.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
• Манькавіцкая сядзіба на сайце Radzima.org
• Манькавіцкая сядзіба на сайце Глобус Беларусі (руск.)