Сяргей Львовіч Кандыбовіч

Сяргей Львовіч Кандыбовіч (21 чэрвеня 1959, Мінск, БССР) — расійскі вучоны і грамадскі дзеяч. Заслужаны дзеяч навукі Расійскай Федэрацыі (2008), доктар псіхалагічных навук (2000), прафесар (2003), акадэмік Расійскай акадэміі адукацыі (2019; член-карэспандэнт — 2016), замежны член Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2021)^[1][2], лаўрэат пяці дзяржаўных прэмій Расійскай Федэрацыі, лаўрэат прэміі Саюзнай дзяржавы ў галіне літаратуры і мастацтва за 2021—2022 гады, старшыня Федэральнай нацыянальна-культурнай аўтаноміі Беларусаў Расіі, член прэзідыума Савета пры Прэзідэнце Расійскай Федэрацыі па міжнацыянальных адносінах.

Сяргей Львовіч Кандыбовіч
Дата нараджэння	21 чэрвеня 1959(1959-06-21) (66 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Расія
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	псіхалогія і педагогіка
Навуковая ступень	доктар псіхалагічных навук
Навуковае званне	прафесар Q4156890?
Альма-матар	БНТУ
Прэміі
Узнагароды	Order of Saint Nicholas the Wonderworker[d]

Асноўная галіна навуковых інтарэсаў — ваенная псіхалогія, метадалогія псіхалогіі, псіхалогія міжнацыянальных адносін, тэарэтычныя і практычныя пытанні патрыятычнага выхавання моладзі.

З’яўляецца аўтарам больш за 100 навуковых і навукова-метадычных работ, у тым ліку манаграфій: «Праблемы айчыннай псіхалогіі» (2020), «Стратэгія і практыка дасягнення вышэйшай кваліфікацыі суб’ектам інавацыйнай працы» (2018), «Пётр Машэраў — эпоха і лёс» (2017) і іншых.

Падрыхтаваў 5 кандыдатаў псіхалагічных навук.