Сівапітэкі

Сівапітэ́кі^[1] (Sivapithecus) — род выкапнёвых чалавекападобных малпаў. Касцяныя рэшткі сівапітыкаў былі знойдзены ў адкладах міяцэну ва Усходняй Афрыцы і гарах Сівалік у Індыі, у Пакістане і Непале.

Сівапітэкі
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Млекакормячыя Падклас:  Звяры Інфраклас:  Плацэнтарныя Надатрад:  Euarchontoglires Грандатрад:  Euarchonta Міратрад:  Прыматападобныя Атрад:  Прыматы Падатрад:  Суханосыя малпы Інфраатрад:  Малпы Падатрад:  Вузканосыя малпы Надсямейства:  Чалавекападобныя малпы Сямейства:  Гамініды Падсямейства:  Ponginae род:  Сівапітэкі
Міжнародная навуковая назва
Sivapithecus Pilgrim, 1910
віды
Sivapithecus indicus Sivapithecus sivalensis Sivapithecus parvada
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы EOL   4454583 FW   40898

Жылі ў трапічных лясах. Сілкаваліся пладамі, маладымі лісцем, драўнянай карой. Даследаванні рэшткаў выявілі падабенства сівапітэкаў з выкапнёвымі вышэйшымі малпамі (дрэвапітэкамі) і сучаснымі арангутанамі. Частка даследчыкаў лічыць сівапітэкаў іх продкамі^[1].

Зноскі

1. БелЭн 2002.