Сівец

Сівец^[1][2][3][4] (Nardus) — род кветкавых раслін сямейства Метлюжковыя (Poaceae). 1 від — Сівец стаячы, народныя назвы пясюк, чортава барада^[5][6].

Сівец
Сівец стаячы
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Аднадольныя Парадак:  Метлюжкакветныя Сямейства:  Метлюжковыя Падсямейства:  Pooideae Трыба:  Nardeae Род:  Сівец
Міжнародная навуковая назва
Nardus L. (1753)
Адзіны від
Nardus stricta L. (1753) — Сівец стаячы
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   41951 NCBI   15679 EOL   108040 IPNI   18562-1

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Сівец (значэнні).

Апісанне

Шматгадовая травяністая расліна вышынёй 10—40 см. Утварае густыя дзярніны. Сцёблы цвёрдыя, без вузлоў. Лісце шчацінкападобнае, шызавата-зялёнае, шурпатае. Адмерлае лісце захоўваецца некалькі гадоў і ўтварае светлую «грыву» вакол жывых парасткаў (адсюль назва). Суквецце — аднабокі колас з сядзячымі аднакветнымі каласкамі. Плод — зярняўка.

Распаўсюджанне і выкарыстанне

Пашыраны ў цёплаўмераным поясе Еўразіі. Заносны ў Паўночную Амерыку. На тэрыторыі Беларусі трапляецца на лясных пясчаных палянах, на ўскрайках балот, часам утварае лугі.

Кармавая расліна нізкай якасці, выкарыстоўваецца для ўмацавання пяскоў і як дэкаратыўная.

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 86. — 160 с. — 2 350 экз.
2. Анненков Н.  (руск.) Ботанический словарь, Спб, 1878
3. Шатэрнік М. В. Краёвы слоўнік Чэрвеньшчыны. Мінск, 1929
4. Сівец ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т. 14. — Мн., 2002. — С. 364
5. Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. Горы-Горки, 1927
6. Чоловский К. Опыт описания Могилевской губернии. По программе и под редакцией А. С. Дембовецкого, кн. I. Могілев.