Тапаграфічныя ўмоўныя знакі

From Wikipedia, the free encyclopedia

Тапаграфічныя ўмоўныя знакі
Remove ads

Тапаграфі́чныя ўмо́ўныя зна́кі[1][2] — сімвалічныя, каляровыя і шрыфтавыя знакі, якія выкарыстоўваюцца на тапаграфічных картах для адлюстравання аб’ектаў мясцовасці.

Thumb
Фрагмент тапаграфічнай карты з умоўнымі занакамі
Thumb
Прыклад легенды тапаграфічнай карты з расшыфроўкай умоўных знакаў

Тапаграфічныя ўмоўныя знакі паказваюць становішча, памеры, форму, якасныя і колькасныя характарыстыкі аб’ектаў мясцовасці. На картах рознага маштабу маюць адзіную аснову паводле малюнка, колеру і шрыфтоў. Па меры змяншэння маштабу карт аднародныя тапаграфічныя ўмоўныя знакі аб’ядноўваюцца ў групы, а групы — у адзін абагульнены знак[3]. Тлумачэнне ўмоўных знакаў робіцца ў легендзе карты.

Тапаграфічныя ўмоўныя знакі падзяляюцца на:

  • маштабныя (знешні контур аб’екта),
  • пазамаштабныя (знакі ў выглядзе геаметрычных фігур),
  • лінейныя (для аб’ектаў лінейнай формы, напрыклад рэк, дарог, берагавых ліній, таксама гарызанталі рэльефу),
  • тлумачальныя (дапаўняюць характарыстыку аб’ектаў).

Шрыфтавыя надпісы перадаюць уласныя геаграфічныя назвы, від, якасныя і колькасныя характарыстыкі аб’ектаў.

Remove ads

Зноскі

Літаратура

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads