Тафрагенез

Тафрагене́з^[1] — працэс утварэння буйных грабенаў і ўпадзін ва ўмовах расцяжэння зямной кары.

Адбываецца на заключнай стадыі развіцця складкавых горных утварэнняў (тафрагенная стадыя^[1])^[2]. Тафрагенезу ўласціва ўтварэнне доўгіх і вузкіх грабенаў, запоўненых абломкавымі пародамі і выліваннямі базальтаў уздоўж парываў, якія абмяжоўваюць грабены^[3].

Тэрмін прапанаваны ў 1924 годзе нямецкім геолагам Э. Крэнкелем^[1][2][4]. Абазначае таксама працэс утварэння глыбокіх упадзін з патончанай кансалідаванай зямной карой і магутным асадкавым чахлом^[1].

Некаторыя аўтары (Şengör A. M. C., 1995) лічаць тэрміны тафрагенез і рыфтагенез тоеснымі^[3].