Трансмітэр

Трансмі́тэр^[1] (ад лац.: transmitto — перасылаю, перадаю) — перадаючае тэлеграфнае прыстасаванне, у якім кодавыя камбінацыі знакаў, запісаныя на перфарацыйных стужках, пераўтвараюцца ў электрычныя імпульсы, што паступаюць у лінію сувязі.

Выконваюцца ў выглядзе дадатковага блока да тэлеграфнага апарата ці як самастойны перадатчык. На пачатковым этапе развіцця тэлеграфнай сувязі выкарыстоўваўся электрамеханічны трансмітэр, вынайдзены Ч. Уітстанам у 1858 годзе^[2]. Працаваў на аснове нераўнамернага кода Морзэ^[2]. У канцы 1950-х гадоў найбольшае распаўсюджанне атрымалі трансмітэры на аснове раўнамернага пяціэлемннага кода^[2].

Таксама трансмітэрамі называюць перадатчыкі тэлекіравання, аўтаблакіроўкі і сігналізацыі на чыгунцы, якія перадаюць кадзіраваныя электрычныя сігналы ў рэйкавы ланцуг.