Траўматызм

Траўматы́зм^[1] — сукупнасць траўм у пэўнай групы насельніцтва, якія узніклі пры падобных абставінах, умовах працы і быце ў вызначаны перыяд часу. З’яўляецца важным паказчыкам ўздзеяння сацыяльна-гігіенічных умоў на стан здароўя насельніцтва і адной з прычын часовай і устойлівай непрацаздольнасці. Паказчык траўматызму звычайна вылічваецца колькасцю траўм на 100, 1000 чалавек за 1 месяц, год^[1].

Адрозніваюць траўматызм:

• вытворчы (прамысловы, будаўнічы, сельскагаспадарчы і іншы);
• невытворчы (бытавы, вулічны, аўтадарожны, спартыўны, дзіцячы, родавы і іншы), не звязаны з вытворчай дзейнасцю.

Прафілактыка траўматызму

Зніжэнню паказчыка траўматызму спрыяюць паляпшэнне ўмоў працы, ўкараненне механізацыі і аўтаматызацыі вытворчасці, навучанне работнікаў бяспечным прыёмам працы, паляпшэнне ўмоў у быце, рацыянальная арганізацыя камунальнай гаспадаркі, дарожнага руху, прапаганда здаровага і бяспечнага ладу жыцця (у тым ліку, у сродках масавай інфармацыі).