Тарквата Таса

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Таса.

Тарквата Та́са^[6] (італ.: Torquato Tasso, 11 сакавіка 1544, Сарэнта — 25 красавіка 1595, Рым) — адзін з найбуйнейшых італьянскіх паэтаў XVI стагоддзя, прадстаўнік позняга Адраджэння. Аўтар знакамітай паэмы «Вызвалены Ерусалім» (1575).

Тарквата Таса
італ.: Torquato Tasso
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	11 сакавіка 1544[1][2][…]
Месца нараджэння	Сарэнта, правінцыя Неапаль, Кампанія (Італія), Італія[3][4]
Дата смерці	25 красавіка 1595(1595-04-25)[1][5][…] (51 год) ці 25 мая 1595(1595-05-25)[4] (51 год)
Месца смерці	Рым, Папская вобласць[3][4]
Пахаванне	Sant'Onofrio al Gianicolo[d]
Бацька	Бернарда Таса[d]
Альма-матар	Падуанскі ўніверсітэт
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, пісьменнік, драматург, празаік
Гады творчасці	з 1562
Кірунак	Гуманізм і маньерызм
Жанр	апавядальная паэзія[d], дыялог, драма, паэма, Трактат, ода, Канцона, Мадрыгал і санет
Прэміі	Poet's Crown[d]
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1560—1565 гадах вучыўся ў Падуанскім і ў Балонскім універсітэтах. З 1565 года на службе ў кардынала Луіджы д’Эстэ. З 1572 года прыдворны паэт ферарскага герцага Альфонса II д’Эстэ.

Творчасць

Першы адметны твор Тарквата Таса — фантастычная паэма «Рынальда» (1562)^[6]. Галоўны твор — эпічная паэма ў актавах «Вызвалены Ерусалім» (1580^[6]), напісаная ў традыцыях гераічнага эпасу і рыцарскага рамана. Паэма была асуджана інквізіцыяй, яе другая рэдакцыя пад назвай «Заваяваны Іерусалім» (1593) мае артадаксальна-каталіцкі характар. Аўтар паэмы «Сем дзён стварэння свету» (1594), філасофскіх «Дыялогаў» (зберагліся 28 з іх, у тым ліку «Бацька сям’і», 1583^[6]), драмы «Амінта» (1573) і іншых твораў.

У апошнія гады жыцця пасля цяжкай псіхічнай хваробы Т. Таса адышоў ад ідэй гуманізму^[6]. Пачаўся заняпад яго творчасці.

Вобраз Тарквата Таса як паэта і чалавека знайшоў адлюстраванне ў творчасці Ё. В. Гётэ, Дж. Байрана, Дж. Леапардзі, К. М. Бацюшкава, Н. В. Кукальніка і іншых^[6][7].