Уладзімір Іванавіч Нічыпаровіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Нічыпаровіч.

Уладзімір Іванавіч Нічыпаровіч (2 сакавіка 1900, сяло Багародскае, Загорскі раён, Маскоўская вобласць — 31 студзеня 1945) — адзін з арганізатараў і кіраўнікоў партызанскага руху на Беларусі. Генерал-маёр (1943). Член КПСС з 1928 года.

Уладзімір Іванавіч Нічыпаровіч
Дата нараджэння	2 сакавіка 1900
Месца нараджэння	сяло Багародскае, Загорскі раён, Маскоўская вобласць
Дата смерці	31 студзеня 1945
Месца смерці	Маскоўская вобласць, РСФСР, СССР
Альма-матар	Казанскае ваеннае вучылішча[d] (1926)
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	РСФСР
Род войскаў	Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія і Чырвоная гвардыя
Гады службы	1917—1943
Званне	Генерал-маёр
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Расіі Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Біяграфія

Удзельнік Кастрычніцкай рэвалюцыі ў Маскве. З 1917 года ў Чырвонай гвардыі, з 1918 года ў Чырвонай Арміі, удзельнік грамадзянскай вайны. З 1924 года на камандных пасадах у Беларускай ваенай акрузе. У пачатку Вялікай Айчыннай вайны на фронце, камандаваў дывізіяй. Удзельнік Мінскага партыйнага падполля. З канца 1941 года ў партызанах, адзін з ініцыятараў стварэння і камандзір 208-га партызанскага палка. У красавіку — верасні 1942 года — камандзір Клічаўскага аператыўнага цэнтра. У верасні 1942 года быў адазваны ў Маскву і прызначаны намеснікам камандзіра 4-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса. У 1943 годзе быў арыштаваны. Рэабілітаваны ў 1952 годзе.

Памяць

У Пружанах яго імем названа вуліца, устаноўлена мемарыяльная дошка.

Літаратура

• Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.