Уладзімір Мікалаевіч Навіцкі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Навіцкі.

Уладзі́мір Мікала́евіч Наві́цкі (нар. 8 мая 1954, Брэст) — беларускі спартыўны журналіст і тэлекаментатар^[1][2]. Начальнік аддзела каментараў і падрыхтоўкі тэматычных праграм галоўнай дырэкцыі спартыўнага вяшчання Нацыянальнай дзяржтэлерадыёкампаніі.

Уладзімір Мікалаевіч Навіцкі
Род дзейнасці	журналіст
Дата нараджэння	8 мая 1954(1954-05-08) (71 год)
Месца нараджэння	Брэст, Брэсцкая вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Дзеці	Віталь Навіцкі[d]
Альма-матар	БНТУ
Узнагароды і прэміі

Біяграфія

Нарадзіўся 8 мая 1954 года ў Брэсце ў сям’і ваеннага.

Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут па спецыяльнасці «інжынер-энергетык». Пазней — завочнае аддзяленне факультэта журналістыкі БДУ з чырвоным дыпломам.

У спартыўную журналістыку трапіў дзякуючы лісту, які напісаў у дырэкцыю спартыўных праграм. Пасля гэтага Уладзіміра Навіцкага запрасілі працаваць на радыё, а праз тры гады даручылі весці тэлерэпартаж. Каля года прапрацаваў пазаштатным карэспандэнтам у штотыднёвым радыёчасопісе «Спартыўная арбіта», рабіў матэрыялы самых розных жанраў. Пасля выпрабавальнага тэрміну яму прапанавалі паспрабаваць свае сілы ў ролі каментатара. Спачатку хадзіў на стадыён «Дынама» з рэпарцёрам і за 15—20 хвілін да заканчэння матча, седзячы на трыбуне, распавядаў пра тое, што адбываецца на полі. У жніўні 1981 года правёў першы паўнавартасны рэпартаж пра матч чэмпіянату СССР «Дынама» (Мінск) — «Пахтакор» (Ташкент). Некаторы час пісаў артыкулы для газеты «Прессбол», у першым нумары газеты было некалькі яго матэрыялаў. Каля года супрацоўнічаў з газетай «Знамя юности», дзе быў футбольным аглядальнікам.

Асвятляў практычна ўсе буйныя спартыўныя мерапрыемствы з удзелам беларускіх спартсменаў, у тым ліку працаваў сярод шасці савецкіх каментатараў на чэмпіянаце свету па футболе ў Італіі (1990), працаваў на зімовай алімпіядзе ў Солт-Лэйк-Сіці (2002), летняй алімпіядзе ў Пекіне (2008), зімовай алімпіядзе ў Ванкуверы (2010), чэмпіянаце свету па хакеі ў Германіі (2010).

Сям’я

Жанаты. Сын — Віталь Навіцкі (5 сакавіка 1981 — 21 сакавіка 2022) працаваў прэс-сакратаром у МНС Рэспублікі Беларусь^[3].

Крылатыя фразы

Аўтар шэрагу знакамітых крылатых фраз:

• «Моцна, але недакладна»,
• «Над полем бліскаюць маланкі… Нашыя ідуць у наступ»,
• «Удар — бэлька!».

Узнагароды

• Заслужаны дзеяч культуры Рэспублікі Беларусь (2007)^[4],
• Спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь «Беларускі спартыўны Алімп» (2017)^[5].

Зноскі

1. Уладзімір Навіцкі: На жаль, я так і не навучыўся адпачываць (нявызн.)(недаступная спасылка). Звязда (8 чэрвеня 2018). Архівавана з першакрыніцы 11 лютага 2022. Праверана 24 чэрвеня 2018.
2. Уладзімір Навіцкі і футбаліст Мікалай Януш пракаментавалі гульню па-беларуску (нявызн.). Наша Ніва (7 ліпеня 2016). Праверана 24 чэрвеня 2018.
3. 21 марта ушел из жизни помощник министра по чрезвычайным ситуациям — пресс-секретарь Виталий Новицкий(недаступная спасылка)
4. Спортивный комментатор Владимир Новицкий стал заслуженным деятелем культуры (руск.)(недаступная спасылка). naviny.by (31 жніўня 2007). Архівавана з першакрыніцы 6 сакавіка 2016. Праверана 24 чэрвеня 2018.
5. Падпісаны Указ аб прысуджэнні прэміі «Беларускі спартыўны Алімп» 2017 года (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 лютага 2022. Праверана 23 жніўня 2021.