Уладзімір Уладзіміравіч Навумаў

Уладзімір Уладзіміравіч Наву́маў (7 лютага 1956, Смаленск, РСФСР) — беларускі дзяржаўны і грамадскі дзеяч, генерал-лейтэнант міліцыі, міністр унутраных спраў Беларусі (2000—2009).

Уладзімір Уладзіміравіч Навумаў
Міністр унутраных спраў Беларусі 25 верасня 2000 — 4 красавіка 2009
Прэзідэнт	Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік	Юрый Сівакоў
Пераемнік	Анатоль Куляшоў
Нараджэнне	7 лютага 1956(1956-02-07) (69 гадоў) Смаленск, Смаленская вобласць, РСФСР, СССР
Адукацыя	Акадэмія Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь
Ваенная служба
Званне	Генерал-лейтэнант
Узнагароды	Ордэн «За асабістую мужнасць» Ордэн «За службу Радзіме» III ступені

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Навумаў.

Біяграфія

Скончыў Мінскую вышэйшую школу МУС СССР. У сістэме МУС з 1976 года. Даслужыўся ад міліцыянера да начальніка атрада спецыяльнага прызначэння, камандзіра спецпадраздзялення па барацьбе з тэрарызмам «Алмаз», начальніка Службы бяспекі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. У верасні 2000 года прызначаны міністрам унутраных спраў Рэспублікі Беларусь, адстаўлены 6 красавіка 2009 года.

27 лістапада 2001 года абраны старшынёй Федэрацыі хакея Рэспублікі Беларусь. Кіраваў федэрацыяй да 21 студзеня 2010 года.

Санкцыі, абвінавачванні

Навумаў быў уключаны ў санкцыённыя спісы ЗША (спіс спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб)^[1] і ЕС (спіс беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС)^[2].

Згодна з рашэннем Еўрапейскага Саюза, Навумаў «не прыняў меры па расследаванні справы аб адкрытых знікненнях Юрыя Захаранкі, Віктара Ганчара, Анатоля Красоўскага і Дзмітрыя Завадскага ў Беларусі ў 1999—2000 гадах (…) у якасці міністра унутраных спраў ён адказваў за рэпрэсіі супраць мірных дэманстрацый да выхаду на пенсію 6 красавіка 2009 года па стане здароўя»^[3].

Таксама Навумаў знаходзіцца ў санкцыйных спісах Вялікабрытаніі^[4] і Швейцарыі^[5].

Паводле журналісцкага расследавання, выпушчанага ў лістападзе 2024 года, Навумаву належыць 75 % зарэгістраванай у Маскве кампаніі «Зорка Фуд», якая гандлюе збожжам у акупаваным Марыупалі^[6].

Узнагароды

• ордэн «За асабістую мужнасць»,
• ордэн «За службу Радзіме» III ступені,
• шэраг медалёў.

Зноскі

1. OFAC Sanctions List Search - NAUMAU, Uladzimir Uladzimiravich (англ.). Праверана 16 November 2017.
2. У "чорным спісе" ЕС засталіся Навумаў, Паўлічэнка, Шэйман і Сівакоў (нявызн.). Еўрапейскае радыё для Беларусі.
3. COUNCIL IMPLEMENTING REGULATION (EU) No 1159/2014 of 30 October 2014 implementing Article 8a(1) of Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures in respect of Belarus (англ.). EUR-Lex. 30 October 2014. Праверана 31 October 2017.
4. CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (англ.). gov.uk  (англ.). Праверана 25 снежня 2020.
5. Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot) (англ.). Дзяржаўны сакратарыят па эканамічных пытаннях^[de] (7 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2021. Праверана 10 ліпеня 2021.
6. Как самый зловещий лукашенковский экс-министр становится одним из крупнейших бизнесменов оккупированного Мариуполя