Урсула фон дэр Ляен

Урсула Гертруда фон дэр Ляен (ням.: Ursula Gertrud von der Leyen), па нараджэнні Альбрэхт (ням.: Albrecht; нар. 8 кастрычніка 1958(1958-10-08)^[1][2][…], Іксель) — нямецкая палітык, міністр па справах сям’і (2005—2009), міністр працы і сацыяльных пытанняў (2009—2013), міністр абароны (з 2013). Першая жанчына на пасадзе міністра абароны Германіі.

Урсула фон дэр Ляен
ням.: Ursula von der Leyen
федэральны міністр абароны Германіі[d] 17 снежня 2013 — 17 ліпеня 2019
Папярэднік	Томас дэ Мезьер
Пераемнік	Аннегрэт Крамп-Карэнбаўэр
федэральны міністр па справах сям'і, пажылых грамадзян, жанчын і моладзі Германіі[d] 22 лістапада 2005 — 30 лістапада 2009
Папярэднік	Renate Schmidt[d]
Пераемнік	Kristina Schröder[d]
федэральны міністр працы і сацыяльных спраў Германіі[d] 30 лістапада 2009 — 17 снежня 2013
Папярэднік	Franz Josef Jung[d]
Пераемнік	Andrea Nahles[d]
член бундэстага Германіі[d] 27 кастрычніка 2009 — 22 кастрычніка 2013
Дэпутат ландтага Ніжняй Саксоніі[d] 4 сакавіка 2003 — 7 снежня 2005
13-ы старшыня Еўрапейскай камісіі з 1 снежня 2019
Папярэднік	Жан-Клод Юнкер
член бундэстага Германіі[d] 24 кастрычніка 2017 — 31 ліпеня 2019
Пераемнік	Ingrid Pahlmann[d]
член бундэстага Германіі[d] 22 кастрычніка 2013 — 24 кастрычніка 2017
Нараджэнне	8 кастрычніка 1958(1958-10-08)[1][2][…] (66 гадоў) Іксель, адміністрацыйная акруга Брусель-Сталіца[d], Брусельскі сталічны рэгіён, Бельгія
Род	von der Leyen[d]
Імя пры нараджэнні	ням.: Ursula Gertrud Albrecht
Бацька	Ernst Albrecht[d]
Маці	Adele Albrecht[d]
Муж	Heiko von der Leyen[d]
Дзеці	David von der Leyen[d], Sophie von der Leyen[d], Maria Donata von der Leyen[d], Victoria von der Leyen[d], Johanna von der Leyen[d], Egmont von der Leyen[d] і Gracia von der Leyen[d]
Веравызнанне	лютэранства[3]
Партыя	Хрысціянска-дэмакратычны саюз Германіі
Член у	Парламенцкая група Бундэстага па пытаннях Еўрапейскага саюза[d][4] Europa-Union Deutschland (Еўропа—Саюз з Германіяй)[d] First Merkel cabinet[d] Second Merkel cabinet[d] Third Merkel cabinet[d] Fourth Merkel cabinet[d]
Адукацыя	Вышэйшая медыцынская школа Гановера[d] Гётынгенскі ўніверсітэт Вестфальскі ўніверсітэт імя Вільгельма Лонданская школа эканомікі і палітычных навук European School, Brussels I[d]
Навуковая ступень	доктар медыцыны[d][5] і public health professional degree[d]
Месца працы	Вышэйшая медыцынская школа Гановера[d] Вышэйшая медыцынская школа Гановера[d]
Аўтограф
Узнагароды	Моўны фальсіфікатар года[d] (2014) BigBrotherAwards[d] (2017) BigBrotherAwards[d] (2009) Моўны фальсіфікатар года[d] (2021) 100 жанчын (2022) Time 100[d] (2022) honorary doctor of the University of Toulouse-I[d] (9 чэрвеня 2023)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Выбрана 16 ліпеня 2019 года на пасаду Старшыні Еўрапейкай камісіі. Заступіла на пасаду 1 снежня 2019 года. 18 ліпеня 2024 года пераабрана галавой Еўракамісіі на другі тэрмін.

Крытыка

«Пфайзергейт»

У красавіку 2021 года газета The New York Times расказала пра канфідэнцыяльныя перамовы прэзідэнта Еўрапейскай камісіі Урсулы фон дэр Ляен з прадстаўнікамі менеджменту Pfizer. Па выніках перамоў было заказана больш доз вакцыны і па вышэйшай (на 25 %) цане^[6]. У студзені 2023 года газета The New York Times падала ў суд на Еўрапейскую камісію за тое, што выканаўчы орган Еўрапейскага саюза адмовіўся публікаваць перапіску паміж старшынёй Еўракамісіі Урсулай фон дэр Ляен і генеральным дырэктарам фармацэўтычнай кампаніі Pfizer Альбертам Бурлай. Раней нямецкая газета Bild падала шэраг іскаў супраць камісіі з патрабаваннем раскрыцця дакументаў, звязаных з перамовамі пра куплю вакцын супраць COVID-19, якія вырабляюцца Pfizer/BioNTech і AstraZeneca^[7].