Уладзімір Канстанцінавіч Федасеенка

Уладзімір Канстанцінавіч Федасеенка (22 красавіка 1926, пасёлак Бор, Жлобінскі раён, Гомельская вобласць — 3 студзеня 2018) — беларускі празаік.

Уладзімір Канстанцінавіч Федасеенка
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	22 красавіка 1926(1926-04-22)
Месца нараджэння	Жлобінскі раён, Бабруйская акруга, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	3 студзеня 2018(2018-01-03) (91 год)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Пахаванне	Паўночныя могілкі
Грамадзянства	Беларусь  СССР
Альма-матар	Гомельскі рачны тэхнікум[d] (1946) Рэспубліканская партыйная школа пры ЦК КП(б)Б (1950)
Месца працы	Гомельскі абкам камсамола[d] ЦК ЛКСМБ[d] Раніца Сельское хозяйство Белорусии Настаўніцкая газета Беларусь Упраўленне кніжнага гандлю Дзяржаўнага камітэта Савета Міністраў БССР па друку[d] Літаратура і мастацтва Беларусь
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, празаік
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Удзельнічаў у партызанскім руху на Гомельшчыне (1942—1943). Быў паранены. Скончыў Гомельскі рачны тэхнікум (1946), Рэспубліканскую партыйную школу пры ЦК КПБ (1950). Быў інструктарам Гомельскага абкама камсамола (1946—1948), ЦК ЛКСМБ (1950—1951). У 1951—1967 гг. працаваў на розных пасадах у газеце «Піянер Беларусі», часопісе «Сельская гаспадарка Беларусі», «Настаўніцкай газеце», рэдактарам выдавецтва «Беларусь», у 1969—1979 гг. — старшым інспектарам Упраўлення кніжнага гандлю Дзяржкамітэта СМ БССР па друку, загадчыкам аддзела ў газеце «Літаратура і мастацтва», старшым рэдактарам у рэдакцыі часопіса «Беларусь».

Памёр 3 студзеня 2018 года. Пахаваны на Паўночных могілках пад Мінскам з ваеннымі ўшанаваннямі^[1].

Творчасць

Аўтар раманаў «Дубовая Града» (1965), «Віхры на скрыжаваннях» (1970) і «Пасля смерчу» (1975).

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны II ступені, Чырвонай Зоркі і медалямі.

Званне «Ганаровы грамадзянін Жлобінскага раёна» (2001)^[2].

Зноскі

1. Працяг жыцця — у творах (нявызн.).
2. Почетные граждане Жлобинского района (нявызн.).