Францішак Ксаверый Сапега

Францішак Ксаверый Сапега (1741 або 1746 — 30 студзеня 1806 або 10 лютага 1808) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч. Апошні ваявода смаленскі (з 1791) і мерацкі (з 1793). Кавалер Ордэна Святога Станіслава (1791).

Францішак Ксаверый Сапега
Franciszek Ksawery Sapieha
Францішак Ксаверый Сапега. Ф. Думонт, 1788
Герб «Ліс»
Ваявода смаленскі 1791 — 1793
Папярэднік	Юзаф Тышкевіч
Пераемнік	пасада скасавана
Нараджэнне	не пазней за 1746 ці 1747[1] Кодзень, Берасцейскі павет, Берасцейскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	30 студзеня 1806(1806-01-30)[1] ці 10 лютага 1808(1808-02-10)[2] Ценкавіцы[d], гміна Цеплаводы, Замбкавіцкі павет, Ніжнесілезскае ваяводства, Польшча[1]
Месца пахавання	Базалія[1]
Род	Сапегі
Бацька	Ігнацы Сапега[1]
Маці	Ганна з Красіцкіх[d][1]
Жонка	1) Тэрэза з Суфчынскіх 2) Касільда з Залескіх
Дзеці	Мікалай Сапега[d][3], Павел Сапега[d][3], Аляксандр Сапега[d][3], Тэкля з Сапегаў[d][3], Ганна Агнешка з Сапегаў[d][3], Барбара з Сапегаў[d][4] і Януш Аляксандр Сапега[d][5]
Член у	Таргавіцкая канфедэрацыя
Узнагароды

Біяграфія

З кодзенскай лініі магнацкага роду Сапегаў герба «Ліс», сын Ігнацыя і Ганны з Красіцкіх. Меў братоў Юзафа і Каятана Міхала.

У 1750-я навучаўся ў Варшаве, па чым распачаў ваенную кар'еру. У 1763 атрымаў званне паручніка пяцігорскай харугві, а ў 1768 — яе палкоўніка.

Дзякуючы пратэкцыі Казіміра Нестара Сапегі атрымаў пасаду ваяводы смаленскага. Непрыхільна паставіўся да Канстытуцыі 3 мая.

Упершыню ажаніўся з Тэрэзай Суфчынскай (шлюб у 1768, роспуст да 1796), з якой меў сыноў Януша Аляксандра, Мікалая, Паўла і Аляксандра, а таксама дачок Тэклю, Ганну Агнешку і Барбару. Другі раз пабраўся шлюбам з Касільдай Залескай (у 1796). Пахавалі Францішка Ксаверыя Сапегу ў Базаліі^[6].

Зноскі

1. Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 102. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124'></a>
2. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. IV, Ziemia smolenśka i województwo smolenśkie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2003. — С. 220. — 412 с. — ISBN 83-7181-279-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q123694190'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379197'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11686050'></a>
3. Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 104. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124'></a>
4. Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 105. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124'></a>
5. Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 103. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124'></a>
6. Sapieha E., Saeed-Kałamajska M. Dom Sapieżyński. cz. 2. — Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2008. S. 223.