Франц Антон Маўльберч

Франц Антон Маўльберч (Маўльперч) (ням.: Franz Anton Maulbertsch, таксама Maulpertsch, хрышчаны 7 чэрвеня 1724, Лангенарген на Бодэнскім возеры — 8 жніўня 1796, Вена) — аўстрыйскі мастак позняга барока, які адрозніваўся вельмі своеасаблівым стылем.

Франц Антон Маўльберч
ням.: Franz Anton Maulbertsch
М. Ё. Шміт. Партрэт мастака Франца Антона Маўльберча. каля 1764
Імя пры нараджэнні	Franz Anton Maulbertsch
Дата нараджэння	7 чэрвеня 1724(1724-06-07)[1][2][…] ці 8 чэрвеня 1724(1724-06-08)[3]
Месца нараджэння	Лангенарген
Дата смерці	8 жніўня 1796(1796-08-08)[3][4] (72 гады) ці 7 жніўня 1796(1796-08-07)[1][5] (72 гады)
Месца смерці	Вена, Габсбургская манархія[2][5][…]
Грамадзянства	Германія Аўстрыя[6]
Бацька	Anton Maulbertsch[d]
Род дзейнасці	мастак, рысавальнік, гравёр па медзі, графік, настаўнік
Вучоба	венская Акадэмія мастацтваў
Мастацкі кірунак	барока
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Бацька Маўльберча Антон Маўльберч таксама быў мастаком. З 1739 па 1741 гг. Франц Антон вучыўся ў венскай Акадэміі мастацтваў у Якаба ван Шупена. У 1750 г. Маўльберч заваяваў першы прыз у конкурсе сярод мастакоў Акадэміі. Яго натхнялі італьянскія майстры, а таксама Рэмбрант, з чыімі меднымі гравюрамі ён быў добра знаёмы. У 1757 г. ён быў рэкамендаваны на атрыманне звання прафесара Акадэміі, але яго кандыдатура была адхілена з прычыны яго «занадта смелага духу». Толькі ў 1770 г. Маўльберч будзе прызначаны прафесар Акадэміі.

Творчасць

Зазнаў уплывы венецыянскага жывапісу і Рэмбранта. Працаваў у Аўстрыі, Венгрыі, Германіі, Румыніі, Славакіі, Чэхіі. Творы вызначаюцца экспрэсіўнасцю, падкрэсленым дынамізмам кампазіцыі, насычанасцю каларыту і святлоценявой мадэліроўкі; работы позняга перыяду маюць рысы класіцызму. Майстар манументальнага жывапісу: фрэскі ў касцёле піяраў  (англ.) (1752—1753) і універсітэце (1756—1759) у Вене, цэрквах у Інсбруку (1775—1776, Аўстрыя) і ў Шумегу (1757—58), саборы  (ням.) ў Папе (1780—1781) і епіскапскай рэзідэнцыі  (эсп.) ў Сомбатхеі (1783, Венгрыя), капэле палаца прымаса  (англ.) ў Браціславе (1781) і інш. Аўтар алтарных карцін «Св. Павел» (1759), «Узняцце крыжа» (1760), «Св. Тройца» (каля 1785—1786) і інш.; гравюр («Прычашчэнне апосталаў», 1765, і інш.).

• 
  Роспіс царквы піяраў у Вене
• 
  Роспіс сабора ў Папе
• 
  Роспіс епіскапскай рэзідэнцыі ў Сомбатхеі
• 
  Юпітэр і Антыёпа

Памяць

Намаляваны на аўстрыйскай паштовай марцы 1974 года.

Бібліяграфія

• Eduard Hindelang (Hrsg.): Franz Anton Maulbertsch und sein schwäbischer Umkreis. Museum Langenargen, Langenargen / Thorbecke, Sigmaringen 1996, ISBN 3-7995-3165-3

Зноскі

1. Národní autority České republiky Праверана 23 лістапада 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
2. Dr. Constant v. Wurzbach Maulbertsch, Anton Franz // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Т. 17. — S. 136.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q25856'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q665807'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q89550925'></a>
3. abART Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q107456632'></a>
4. Franz Anton Maulbertsch // Encyklopedie Kroměříže — 2020. Праверана 2 мая 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q115101618'></a>
5. Vědecká knihovna v Olomouci Antonín František Maulbertsch // REGO Праверана 1 красавіка 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q12342237'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125023568'></a>
6. LIBRIS — Каралеўская бібліятэка Швецыі, 2018. Праверана 24 жніўня 2018.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q953058'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1798125'></a>