Юпітэр (міфалогія)

Юпітэр (лац.: Iuppiter) — у старажытнарымскай міфалогіі бог неба, дзённага святла, навальніцы, бацька багоў, вярхоўнае бажаство рымлян. Муж багіні Юноны, сын Сатурна і Опс. Адпавядае грэчаскаму Зеўсу. Бог Юпітэр шанаваўся на ўзвышшах, вяршынях гор у выглядзе каменя. Яму прысвечаны дні поўні — Іды.

«Юпітэр і Фетыда» («Jupiter et Thétis»), мастак Жан Энгр, 1811, алей, 330×257 см.

Храм Юпітэра стаяў на Капітоліі, дзе Юпітэр разам з Юнона і Мінерва уваходзіў у тройку галоўных рымскіх бажаствоў.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Юпітэр (міфалогія)

У Вікіцытатніку ёсць старонка па тэме пра Юпітэра