Франчэска Бонсіньёры

Франчэска Бонсіньёры (італ.: Francesco Bonsignori; каля 1460, Верона, Венецыянская рэспубліка — 2 ліпеня 1519, Кальдзьера, Венецыянская рэспубліка) — італьянскі жывапісец эпохі Адраджэння.

Франчэска Бонсіньёры
італ.: Francesco Bonsignori
Дата нараджэння	1460[1][2][…] ці каля 1455[3]
Месца нараджэння	Верона, правінцыя Верона, Венета, Італія[3]
Дата смерці	2 ліпеня 1519[3][4]
Месца смерці	Caldiero[d], правінцыя Верона, Венета, Італія[3]
Грамадзянства	Венецыянская рэспубліка
Род дзейнасці	мастак
Жанр	партрэт
Мастацкі кірунак	Veronese school[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нарадзіўся каля 1460 года ў Вероне ў сям’і мастака Альберта Бонсіньёры. Навучаўся жывапісу ў майстэрні Франчэска Бенальё. У 1480 годзе пераехаў з Вероны ў Венецыю, дзе жыў да 1487 года. У ранні перыяд творчасці знаходзіўся пад уплывам венецыянскай жывапіснай школы. Асаблівае ўражанне на Бонсіньёры аказала творчасць Антанела да Месіны, Джавані Беліні, Чыма да Канельяна і Альвізэ Віварыні.

Сярод вядомых твjhfў гэтага перыяду самымі раннімі творамі мастака з’яўляюцца палотны «Мадонна са спячым немаўляткам» 1483 года і «Алтар Даль Бова» і інш.

З 1487 па 1505 год мастак жыў у Мантуі, дзе працаваў прыдворным жывапісцам маркграфаў з дома Ганзага, разам з братам Джыралама Бонсіньёры і Андрэа Мантэнья.

У пачатку XVI стагоддзя стыль Бонсіньёры становіцца больш тонкім і мяккім, што звязваюць з уплывам творчасці Леанарда да Вінчы, з якім ён пазнаёміўся падчас знаходжання ў Мантуі.