Функцыяналізм (архітэктура)

архітэктура From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Функцыяналізм (ад лац.: functio — выкананне) — плынь у еўрапейскай, а затым і амерыканскай архітэктуры.

Канчаткова аформіўся ў 1930-я г. Адметныя рысы функцыяналізму: максімальная ўтылітарнасць, перавага практычных функцый, жыццёвых, чалавечых патрэбнасцей у вызначэнні планаў і формаў пабудоў. Сярод асноўных прадстаўнікоў функцыяналізму — Ле Карбюзье, А. Аалта, В. Гропіус, Л. Саліван, якому належыць выказванне «Форму вызначае функцыя»), М. Міс ван дэр Роэ і інш. Спецыфіку агульнага падыходу функцыяналізму да пабудоў дакладна і лаканічна выказаў нямецкі архітэктар Б. Таўт — «Што добра функцыянуе, тое добра і выглядае».

Remove ads

Літаратура

Спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads