Чайчыц

Чайчыц (польск.: Czajczyc) — прозвішча, вядомае на тэрыторыі цяперашніх Беларусі і Польшчы з 1389 года^[1].

Прозвішча паходзіць ад слова «чайка»^[1][2][3] і з’яўляецца распаўсюджаным сярод жыхароў вёскі Здзітава Бярозаўскага раёна Брэсцкай вобласці^[3].

Прымяняльна да ўсходняй Польшчы прозвішча згадваецца ў гістарычных крыніцах, што тычацца тэрыторыі сённяшняга Люблінскага ваяводства і мястэчак Красныстаў у 1588 г.^[2] і Грабавец у 1589 г.^[4][5][6]

Вядомыя носьбіты

• Аляксей Леанідавіч Чайчыц — беларуская фотамадэль.
• Віктар Іванавіч Чайчыц — беларускі юрыст і дэпутат Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Беларусі.
• Вольга Чайчыц — беларуская журналістка.

Гл. таксама

• Чайчыцы — пасёлак у Слуцкім раёне Мінскай вобласці Беларусі

Зноскі

1. «Kresy, ach, te Kresy…» (Poczet Nazwisk Polskich, Nr. 126) // Tygodnik Angora, № 30 (893), 29 lipca 2007, str. 59. аўтар Henryk Martenka, са спасылкай на Kazimierz Rymut. Nazwiska Polaków: słownik historyczno-etymologiczny
2. IRENA MYTNIK. SŁOWNIK HISTORYCZNO-ETYMOLOGICZNY ANTROPONIMÓW ZIEMI CHEŁMSKIEJ (XVI—XVII WIEK) — UNIWERSYTET WARSZAWSKI, KATEDRA UKRAINISTYKI, WARSZAWA, 2017: «CZAJCZYC: Andreas Czayczyc AKR 1588.» са спасылкай на Akta miasta Krasnegostawu, 1588
3. Лена Леванцэвіч. НАЦЫЯНАЛЬНАЯ АДМЕТНАСЦЬ АНАМАСТЫКОНУ ВЁСКІ ЗДЗІТАВА БЯРОЗАЎСКАГА РАЁНА // Беларуская дыялекталогія. Выпуск 3, Мінск «Беларуская навука», 2014 г.
4. Archiwum Główne Akt Dawnych: «Ekstrakt z ksiąg grodzkich grabowieckich wydał Marcin Szyszawski, podstarości i sędzia spraw grodu grabowieckiego i Piotr Czajczyc (Czayczicz), pisarz grodzki grabowiecki.»
5. SUMARIUSZ METRYKI KORONNEJ, SERIA NOWA, TOM IV pod redakcją Wojciecha Krawczuka. Księga wpisów podkanclerzego Wojciecha Baranowskiego z okresu marzec 1588-grudzień 1590 MK 135 z Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, opracowanie Wojciech Krawczuk i Michał Kulecki — Warszawa 2010(недаступная спасылка), str. 244
6. Grabowiecki Słownik Biograficzny / Grabowiec’s Biographical Dictionary Архівавана 2 ліпеня 2019.