Чарлз Грэй

Чарлз Грэй (Charles Grey, 2nd Earl Grey; 13 сакавіка 1764-17 ліпеня 1845 — 26-ы прэм’ер-міністр

Чарлз Грэй
англ.: Charles Grey, 2. Earl Grey
прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі 22 лістапада 1830 — 16 ліпеня 1834
Папярэднік	Артур Уэлслі Велінгтан
Пераемнік	Уільям Лэм
лідар Палаты лордаў[d] 22 лістапада 1830 — 9 ліпеня 1834
Папярэднік	Артур Уэлслі Велінгтан
Пераемнік	Уільям Лэм
Міністр замежных спраў Вялікабрытаніі 24 верасня 1806 — 25 сакавіка 1807
Папярэднік	Charles James Fox[d]
Пераемнік	Джордж Канінг
лідар Палаты абшчын Вялікабрытаніі[d] 24 верасня 1806 — 31 сакавіка 1807
Папярэднік	Charles James Fox[d]
Пераемнік	Спенсэр Персіваль
Першы лорд Адміралцейства[d] 1806 — 1806
Папярэднік	Charles Middleton, 1st Baron Barham[d]
Пераемнік	Thomas Grenville[d]
лідар апазіцыі Вялікабрытаніі[d] май 1807 — 14 лістапада 1807
Нараджэнне	13 сакавіка 1764(1764-03-13)[1][2][…] Fallodon[d], Newton-by-the-Sea[d], графства Нартумберленд, Англія, Каралеўства Вялікабрытанія
Смерць	17 ліпеня 1845(1845-07-17)[1][2][…] (81 год) графства Нартумберленд, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Бацька	Charles Grey, 1st Earl Grey[d][3]
Маці	Elizabeth Grey, Countess Grey[d][4][3]
Жонка	Mary Grey, Countess Grey[d][3][5]
Дзеці	Eliza Courtney[d][3], Louisa Grey[d][3], Henry Grey, 3rd Earl Grey[d][3], Frederick Grey[d], Charles Grey[d][3], stillborn daughter Grey[d][4], Lady Caroline Grey[d][4], Lady Georgiana Grey[d][4], Lady Mary Grey[d][4], William Grey[d][4], George Grey[d][4], Thomas Grey[d][4], John Grey[d][4], Francis Grey[d][4], Henry Cavendish Grey[d][4], William George Grey[d][4] і Elizabeth Bulteel[d][3]
Партыя	Вігі
Адукацыя	Трыніці-каледж Ітанскі каледж[6] Richmond School[d]
Аўтограф
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Грэй.

Біяграфія

Сын заслужанага генерала, якому ў 1806 годзе быў падараваны графскі тытул. Чарлз ў тым жа годзе займаў пасаду Першага Лорда Адміралцейства. Вучань Шэрыдана і Чарлза Фокса, пасля смерці якога стаў партыйным лідарам і атрымаў партфель міністра замежных спраў. Наступныя 23 гады знаходзіўся ў апазіцыі.

У 1830 г. змяніў герцага Велінгтона ў якасці прэм’ер-міністра Вялікабрытаніі. Дамогся адмены гандлю рабамі ў Брытанскай імперыі. У 1832 г. правёў буйную выбарчую рэформу, якая змяніла аблічча палітычнай сістэмы Вялікабрытаніі.