Шчасце

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Шчасце (значэнні).

Шчасце — 1) псіхалагічны стан, пры якім чалавек адчувае ўнутраную задаволенасць умовамі свайго быцця, поўніцу і асэнсаванасць жыцця, і ажыццяўленне свайго прызначэння; 2) эйфарычны стан індывіда падчас фрустрацыі.

Аж да гэтага часу феномен шчасця вывучаецца філасофіяй, этыкай і псіхалогіяй. Аднак з прычыны таго, што канкурэнцыя ідэалогій набывае асабліва востры характар, патрабуецца строга навуковы падыход да дадзеных даследаванняў. Гэта нараджае неабходнасць стварэння асаблівай навукі (напр., «феліцыталогіі» або «эўдэмалогіі»).

Гл. таксама

• Міжнародны індэкс шчасця
• Ангедонія
• Апатыя
• Атараксія
• Эўдэманізм
• Эйфарыя
• Нірвана
• Катарсіс
• Поспех
• Экстаз
• Радасць

Літаратура

• Diener E. Subjective well-being // Psychological Bulletin, 1984
• Diener E., Seligman M. E. P. Very happy people // Psychological Science, 2000
• Diener E., Suh E., Lucas R.E., Smith H. Subjective well-being: Three decades of Progress // Psychological Bulletin, 1999
• Galati, D., & Sotgiu, I. Happiness and Positive Emotions. In: A.Delle Fave (ed.) Positive Psychology. Special issue of Ricerche di Psicologia, anno XXVII, N 1, 2004, 41-62.