Эльвіра Валер’еўна Ярмоленка

Эльвіра Валер’еўна Ярмоленка (нар. 7 лютага 1973, Мінск) — беларуская мовазнаўца. Кандыдат філалагічных навук.

Эльвіра Валер’еўна Ярмоленка
Дата нараджэння	7 лютага 1973(1973-02-07) (52 гады)
Месца нараджэння	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Род дзейнасці	мовазнаўца
Месца працы	Інстытут мовазнаўства НАНБ
Навуковая ступень	кандыдат філалагічных навук
Альма-матар	філалагічны факультэт БДУ (1995)
Член у	Рэспубліканская тэрміналагiчная камiсiя пры НАН Беларусi
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ярмоленка.

Біяграфія

Нарадзілася 7 лютага 1973 года ў Мінску. У 1995 годзе скончыла філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. У 1996—1999 гадах навучалася ў аспірантуры Інстытута мовазнаўства імя Якуба Коласа Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі^[1].

Працоўную дзейнасць у гэтым інстытуце яна пачала ў 1999 годзе на пасадзе малодшага навуковага супрацоўніка аддзела гісторыі беларускай мовы Інстытута мовазнаўства імя Якуба Коласа НАН Беларусі. З 2004 па 2006 год працавала навуковым супрацоўнікам, з 2006 да 2015 года — старшым навуковым супрацоўнікам, а з 2015 года займае пасаду вядучага навуковага супрацоўніка таго ж аддзела^[1].

У 2002 годзе абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «Мова беларускага перакладу „Хронікі“ М. Стрыйкоўскага пачатку XVII ст.» (навуковы кіраўнік — акадэмік А. М. Булыка)^[1].

Старшыня Рэспубліканскай тэрміналагічнай камісіі пры НАН Беларусі^[2].

Навуковая дзейнасць

Сфера навуковых інтарэсаў: гістарычная лексікалогія, гістарычная лексікаграфія, гістарычная марфалогія, гісторыя беларускай мовы, беларуская тэрміналогія, царкоўнаславянская мова. Суаўтарка «Гістарычнага слоўніка беларускай мовы» (вып. 33-37)^[1].

Узнагароды

Узнагароджана ордэнам Святой Прападобнай Еўфрасінні Полацкай (2014), Граматай Аддзялення гуманітарных навук і мастацтваў НАН Беларусі (2017), Падзякай Беларускай праваслаўнай царквы (2019), а таксама спецыяльным знакам «Дзень НАН Беларусі» (2023)^[1].

Выбраныя публікацыі

• Лакальныя моўныя рысы ў «Жыціі Аўраамія Смаленскага» (па спісе XVII ст.) // Каб жыло наша Слова: зб. навук. арт. Брэст, 2009. С. 76–79.
• Святое Евангеліе. Слуцк: у 2 кн. Мінск, 2009. Кн. 1: Узноўлены тэкст; кн. 2: Дас­ледаванне рукапісу (у суаўтарстве).
• «Хроніка» Мацея Стрыйкоўскага (беларускі пераклад пачатку ХVІІ ст.) у святле беларуска-польскіх моўных кантактаў // Studia Białorutenistyczne. 2011. T. 5. S. 277–291.
• Житие блаженной Евфросинии, игуме­нии Вседержителя Святого Спаса во граде Полоцке: в 2 кн. Минск, 2012. Кн. 2: Житие блаженной Евфросинии, игумении монастыря Вседержителя Святого Спаса во граде Полоцке [ц.-слав. текст, пер. на рус., белорус., англ. яз.] (у суаўтарстве).
• Табакъ – уязвление; шабасъ – ящъ // Падручны гістарычны слоўнік субстантыўнай лексікі: у 2 т. Мінск, 2013. Т. 2. С. 359– 431; 478–507.
• Баркалабаўскі летапіс. Мінск, 2013 (у суаўтарстве).
• Букваръ сиречъ начало учения. Кн. 2: Узноўлены тэкст. Мінск, 2014 (у суаўтарстве).
• Лексічныя розначытанні ў «Жыціі Еўфрасінні Полацкай» (па спісах рэдакцыі Зборнікаў змеша­нага складу і Вялікіх Міней Чэцціх мітрапаліта Макарыя) // Кніжная культура Беларусі XVI – сярэдзіны XVII ст.: да 440-годдзя выдавецкай дзейнасці Мамонічаў: матэрыялы Х Міжнар. кнігазнаўчых чытанняў. Мінск, 2014. С. 174–179.
• Лексіка свецка-мастацкай пісьменнасці // Лексіка старабеларускай літаратурна-пісьмовай мовы XIV – сярэдзіны XVI ст. Мінск, 2016. С. 121–173.
• І.В. Воўк-Левановіч як даследчык гісторыі беларускай мовы // Беларуская лінгвістыка. 2022. Вып. 89. С. 30–37.