Эўджэніа Мантале

Эўджэніа Мантале^[7] (італ.: Eugenio Montale, 12 кастрычніка 1896, Генуя-12 верасня 1981, Мілан) — італьянскі паэт, празаік, літаратурны крытык. Пажыццёвы сенатар.

Эўджэніа Мантале
італ.: Eugenio Montale
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	12 кастрычніка 1896(1896-10-12)[1][2][…]
Месца нараджэння	Генуя, правінцыя Генуя, Лігурыя, Італія[3][1]
Дата смерці	12 верасня 1981(1981-09-12)[4][5][…] (84 гады)
Месца смерці	Мілан, правінцыя Мілан[d], Ламбардыя, Італія[1]
Пахаванне	Cemetery of San Felice a Ema[d]
Грамадзянства	Італія  Каралеўства Італія
Бацька	Domenico Montale[d][6]
Маці	Giuseppina Ricci[d][6]
Жонка	Drusilla Tanzi[d]
Месца працы	Gabinetto Vieusseux[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, журналіст, перакладчык, палітык, бібліятэкар, празаік, рэдактар, музычны крытык, літаратурны крытык
Мова твораў	італьянская мова
Грамадская дзейнасць
Партыя	Italian Republican Party[d]
Прэміі
Узнагароды	кавалер Вялікага крыжа ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (2 чэрвеня 1965) вялікі афіцэр ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (27 снежня 1961) Залаты вянок[d] (1973) honorary doctorate from the University of Nice-Sophia Antipolis[d] (1976) Прэмія Фельтрынелі[d]
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і камерсанта. У юнацтве браў урокі спеваў, хацеў стаць оперным спеваком. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне. У 1920-х працаваў у фларэнційскім выдавецтве, у бібліятэцы. У 1938 пасля адмовы ўступіць у фашысцкую партыю быў звольнены. У 1943 яго вершы былі нелегальна вывезены за мяжу і апублікаваны за мяжой (Швейцарыя). Пасля вайны пераехаў у Мілан, супрацоўнічаў з газетай «Кар’ерэ дэла Сера» як літаратурны і музычны крытык.

Прызнанне

У 1967 за заслугі перад італьянскай культурай Монтале атрымаў званне пажыццёвага сената ра, у 1975 яму была прысуджана Нобелеўская прэмія па літаратуры. На вершы Мантале пісаў музыку італьянскі кампазітар Гафрэда Петрасі (1904—2003).

Творы

• Ossi di seppia / панцыры каракаціц (1925)
• Le occasioni / Абставіны (1939)
• Finisterre / Фіністэрэ(1943)
• Farfalla di Dinard / Дынарскі матылёк (1956, вершы ў прозе)
• La bufera e altro / Бура і іншае (1956)
• Satura / Сатура (1971)
• Mottetti / Мотеты (1973)
• Quaderno di quattro anni / Сшытак за чатыры гады (1977)

Беларускія пераклады

• Сон вязня: (верш) // Ад вежаў Ферары / Пераклад з італьянскай мовы Шаўня А. А. — Мн., 1974.
• Вугор: (верш) // Ад вежаў Ферары / Пераклад з італьянскай мовы Барадулін Р. — Мн., 1974.
• Узбярэжная; Твой парыў: (вершы) // Ад вежаў Ферары / Пераклад з італьянскай мовы Стральцоў М. — М., 1974.

Зноскі

1. Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644'></a>
2. BeWeB Праверана 13 лютага 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q77541206'></a>
3. Монтале Эудженио // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. Eugenio Montale // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
5. Eugenio Montale // Brockhaus Enzyklopädie

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
6. https://www.archiviodistatomilano.beniculturali.it/getFile.php?id=2384 Праверана 12 верасня 2021.
7. Таксама існуе ранейшы варыянт напісання імя і прозвішча Эўджэніо Мантале у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.10., Мн., 2000, С.87.