Юрый Іванавіч Нікіфараў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Нікіфараў.

Юрый Іванавіч Нікіфараў (20 лютага 1937, с. Соміна, Баксітагорскі раён, Ленінградскай вобласці — 18 чэрвеня 2003, Бабруйск) — беларускі мастак-графік, акварэліст, педагог.

Юрый Іванавіч Нікіфараў
Дата нараджэння	20 лютага 1937(1937-02-20)
Месца нараджэння	Саміно[d], Яфімаўскае гарадское паселішча[d], Баксітагорскі раён, Ленінградская вобласць, РСФСР, СССР
Дата смерці	18 чэрвеня 2003(2003-06-18) (66 гадоў)
Месца смерці	Бабруйск, Магілёўская вобласць, Беларусь
Грамадзянства	→
Род дзейнасці	мастак
Месца працы	Бабруйскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. Я. Ларына
Жанр	гістарычны жанр
Вучоба	Ялецкае мастацкае вучылішча (1957), Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут (1965)
Вядомыя працы	трыпціх «Слова пра паход Ігараў», серыя «Славянская сюіта», «Элада—70»
Уплыў	Павел Любамудраў

Біяграфія

• 1957 — скончыў Ялецкае мастацкае вучылішча.
• 1964 — стаў браць удзел у мастацкіх выстаўках.
• 1965 — скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Вучыўся ў Паўла Любамудрава. Дыпломная праца — серыя тэатральных афіш-плакатаў. Некаторы час працаваў у Мінску ў часопісе «Фота і жыццё». З 1966 года пераехаў у Бабруйск.
• 1974 — уступіў у Саюз мастакоў СССР.
• 1966—1977 — выкладаў у Бабруйскім мастацкім вучылішчы.
• 1969—1999 — працаваў у бабруйскіх мастацка-творчых майстэрнях.

Працаваў у станкавай графіцы і акварэльным жывапісе^[1]. Аўтар манументальных кампазіцый на вуліцах Бабруйска — каляровых зграфіта з выявамі дзяўчыны ў хустцы і хлопца з кнігай на будынку Бабруйскага дзяржаўнага аграрна-эканамічнага каледжа па вуліцы Інтэрнацыянальнай, 46, а таксама яшчэ аднаго манахромнага зграфіта^[2].

Значная частка твораў прысвечана Вялікай Айчыннай вайне:

"Вострая дынаміка руху, дэфармацыя форм, колеравая экспрэсія ў карцінах «Рэквіем па камбату» і «Тыл» перадаюць трагедыю вайны вобразна і выразна. Асуджэнне і бяссілле перад маральнай слепатой і ўпадкам нораваў раскрыты ў творы «Звер чакае»". Ала Альфяровіч-Мальцава, мастацтвазнаўца

Асноўныя творы: графічныя лісты «Бацькі і дзеці», «Вясна 1944 года», «Жнівень 1982 года», «Набат», «Звер чакае», трыпціх «Слова пра паход Ігараў»; серыі «Да зорак», «Славянская сюіта»; графічныя кампазіцыі: «О, Іспанія!», «Элада—70», «Мір» і інш.

Ілюстраваў творы Бертальда Брэхта, Дантэ Аліг’еры, Янкі Купалы, Аляксандра Пушкіна, Уільяма Шэкспіра.

Творы знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, Магілёўскім абласным мастацкім музеі імя Паўла Масленікава, Ялецкім краязнаўчым музеі, Бабруйскім мастацкім музеі імя Георгія Паплаўскага, фондах Беларускага саюза мастакоў.

Асабістай кар'ерай не цікавіўся, адкрыў шлях у мастацтва шматлікім маладым талентам.

Памяць

У 1997 годзе мастак Уладзімір Рубцоў прысвяціў Юрыю Нікіфараву, свайму сябру, жывапісны твор «Доб­ры дзень, спа­дар Ні­кі­фа­раў!»^[3].

23 лютага 2007 года ў Бабруйскім мастацкім музеі імя Георгія Паплаўскага была адкрыта персанальная выстаўка карцін Юрыя Нікіфарава, прысвечаная 70-годдзю мастака, пад назвай «Успаміны аб Юрыі Нікіфараве».

Зноскі

1. Нікіфараў Юрый Іванавіч (1937—2003) (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022. Праверана 3 чэрвеня 2016.
2. «Мозаики не тускнеют, или Наглядно знакомые»
3. Рубцоў Уладзімір Міхайлавіч (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2022. Праверана 3 чэрвеня 2016.