Юрый Герасімавіч Рудзько

Юрый Герасімавіч Рудзько (27 чэрвеня 1913, г. Бабруйск, Магілёўская вобласць — 4 лютага 1948) — беларускі празаік, драматург, нарысіст.

Юрый Герасімавіч Рудзько
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	27 чэрвеня 1913(1913-06-27)
Месца нараджэння	Бабруйск, Бабруйскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	4 лютага 1948(1948-02-04) (34 гады)
Пахаванне	Вайсковыя могілкі
Альма-матар	БДПУ
Месца працы	Чырвоная змена Літаратура і мастацтва
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	празаік, драматург, нарысіст
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Рудзько.

Біяграфія

Нарадзіўся 27 чэрвеня 1913 года ў Бабруйску Магілёўскай вобласці. Скончыў у 1933 годзе Беларускі вышэйшы педагагічны інстытут. Працаваў у газеце «Чырвоная змена» і «Літаратура і мастацтва». Друкаваўся з 1931 года^[1].

Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1947 года^[2].

Памёр 4 лютага 1948 года^[1]. Пахаваны на Ваенных могілках Мінска^[2].

Творчасць

«Размова па шчырасці». 1935

Аўтар аповесцей «Над Одэрам» (нап. 1945), «Сакрэт маладосці» (нап. 1947), «Пястаўская зямля» (1947), зборніка нарысаў «Размова па шчырасці» (з Іларыем Дуброўскім, 1935), п’ес «Канец маскараду» (з У. Стэльмахам, пастаўлена ў 1938), «Дарагі госць» (1950). Асноўныя тэмы пасляваеннай творчасці — Вялікая Айчынная вайна, пасляваеннае будаўніцтва ў вёсцы^[1].

Творы перакладзены на рускую і ўкраінскую мовы. Апублікаваны з зборніках «Белорусские рассказы» (Ленінград, 1952) і «Білоруські оповідання» (Кіеў, 1949)^[3].

Творы

• Слава дружбе. Мн., 1950.