Язэп Францавіч Сушынскі

Язэп Францавіч Сушы́нскі^[3] (26 мая 1885, в. Юраны^[3], Дрысенскі павет, Віцебская губерня — 1967, Мінск) — беларускі палітык, мемуарыст, хімік, мовазнаўца, педагог

Язэп Сушынскі
Язэп Францавіч Сушынскі
Род дзейнасці	палітык, мемуарыст, хімік, мовазнаўца, педагог
Дата нараджэння	26 мая 1885(1885-05-26) (140 гадоў)
Месца нараджэння	Юраны, Плюскі сельсавет, Браслаўскі раён, Беларусь[1][2]
Дата смерці	1967[1][2]
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Месца працы	Народны камісарыят асветы БССР Інстытут беларускай культуры Інстытут мовазнаўства НАНБ
Альма-матар	Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт[d]
Партыя	Беларуская народная партыя сацыялістаў[1] Беларуская сацыялістычная грамада[1]

Вучыўся ў Пецярбургу ў прыватнай каталіцкай гімназіі пры касцёле Св. Кацярыны. Скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт (1912). Сябра БСГ. Блізкі знаёмы Янкі Купалы, першая сустрэча з якім адбылася на кватэры Браніслава Эпімах-Шыпілы ў Пецярбургу.

Выкладаў хімію ў Ціхвінскім рэальным вучылішчы, калежскі сакратар^[4].

У 1917 годзе старшыня Беларускай народнай партыі сацыялістаў. Удзельнік Першага Усебеларускага з’езду.

У 1921—1926 гадах працаваў у розных установах Наркамасветы БССР, потым у Інбелкульце. У 1929—1930 гадах у Інстытуце мовазнаўства АН БССР, займаўся распрацоўкай беларускай навуковай тэрміналогіі.

Арыштаваны ДПУ БССР 18 ліпеня 1930 года па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Асуджаны паводле пастановы калегіі АДПУ СССР 10 красавіка 1931 года за «шкодніцтва і антысавецкую агітацыю» да 5 гадоў пазбаўлення волі. Высланы ва Уфу. Пастановай Асобай нарады ад 25 ліпеня 1935 году тэрмін зняволення падоўжаны. Рэабілітаваны 15 лістапада 1957 года.

Па вяртанні ў Мінск выступаў у друку і публічна з успамінамі пра Янку Купалу, грамадска-культурнае жыццё беларусаў у Пецярбургу да 1917 года. Рукапіс успамінаў захоўваецца ў Літаратурным музеі Я. Купалы.

Быў жанаты, гадаваў пяцярых дзяцей.