11-я асобная механізаваная брыгада

11-я Прыкарпа́цка-Берлі́нская гвардзе́йская асо́бная механізава́ная брыга́да — падраздзяленне Узброеных сіл Беларусі. Уваходзіць у склад Заходняга аператыўнага камандавання з месцам дыслакацыі ў Слоніме. Камандзір брыгады — гвардыі палкоўнік Аляксандр Пагуляйла^[1].

11-я асобная механізаваная брыгада
Гады існавання	з 1992 года
Краіна	Беларусь
Падпарадкаванне	Генеральны штаб Рэспублікі Беларусь
Уваходзіць у	Заходняе аператыўнае камандаванне
Тып	брыгада
Дыслакацыя	Слонім
Знакі адрознення
Камандзіры
Дзеючы камандзір	гвардыі палкоўнік Аляксандр Пагуляйла

Гісторыі

11-я брыгада -- пераемніца 6-га танкавага корпуса Чырвонай Арміі, сфарміраванага 22 красавіка 1942 года ў падмаскоўных Падольску і Малаяраслаўцы.

Баявое хрышчэнне корпус прыняў у Ржэўска-Сычэўскай аперацыі. 23 кастрычніка 1943 года за мужнасць і гераічнасць, праяўленыя асабовым складам на Курскай дузе, яму прысвоена ганаровае найменне «гвардзейскі». А 25 кастрычніка ён быў ператвораны ў 11-ы гвардзейскі танкавы корпус.

З 1942 па 1945 год корпус браў удзел у баявых дзеяннях у раёне Ржэва, на Стара-Рускім кірунку, вызваляў гарады Багадухаў, Бярдзічаў, Казацін, удзельнічаў у ліквідацыі корсунь-шэўчэнкаўскай групы Вермахта у перадгор’ях Карпат і выхадзе на дзяржаўную мяжу з Румыніяй яму было прысвоена ганаровае званне «Прыкарпацкі».

Баявы склад корпуса на 16 красавіка 1944 года: танкаў — 112, актыўных штыкоў — 3.149, мінамётаў — 36, гармат — 22, зенітных гармат — 16, рэактыўных установак — 8. Па заканчэнні Вісленскай аперацыі корпус меў у сваім складзе: асабовага склада — 8.024 чалавека, танкаў — 33, гармат — 33, зенітных гармат — 20, мінамётаў — 59, РС М-13 — 8.

19 лютага 1945 года за паспяховыя наступальныя баі і захоп плацдарму на рацэ Одэр корпус быў узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга, а 26 красавіка 1945 года — за авалоданне гарадамі Піршаў, Нойштадт, Пунцыг — ганараваны ордэнам Суворава II ступені. За мужнасць і гераічнасць пры авалоданні Берлінам яму было прысвоена ганаровае найменне «Берлінскі».

У чэрвеня 1945 года корпус быў перайменаваны на 11-ю гвардзейскую Прыкарпацка-Берлінскую Чырванасцяжную, ордэна Суворава II ступені танкавую дывізію. У ліпені яна перадыслацыравана ў раён Дрэздэна, там перайшла на новы штат.

У 1979-1989 гадах сотні вайскоўцаў дывізіі ўдзельнічалі ў вайне ў Афганістане.

Пасля распаду СССР у 1992 годзе дывізія перадыслацыравана з нямецкага Дрэздэна ў беларускі Слонім. А 11 жніўня 1992 года была перафарміравана ў 11-ю гвардзейскую асобную механізаваную брыгаду з захаваннем Баявога Сцяга, ганаровых найменняў і баявых традыцый корпуса. Баявы Сцяг уручаны злучэнню 21 студзеня 2004 года.

Увосень 1999 года ва Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь упершыню праведзена брыгаднае тактычнае вучэнне з баявой стральбой — першым іх удзельнікам была 11-я гвардзейская АМБ.

Асабовы склад брыгады браў удзел у такіх буйных вучэннях, як «Нёман-2001», «Бярэзіна-2002», «Чыстае неба – 2003», «Шчыт Айчыны – 2004». Сур'ёзным іспытам на баявую сталасць стала комплекснае аператыўна-тактычнае вучэнне «Шчыт Саюза – 2006», прычым больш за палову з агульнай колькасці асабовага склада і баявой тэхнікі былі прадстаўлены 11-й гвардзейскай асобнай механізаванай брыгадай^[2].

Зноскі

1. Газета «Рэспубліка» — «С первого выстрела»(недаступная спасылка)
2. Белорусская военная газета "Во славу Родины!" - "11-Я ГВАРДЕЙСКАЯ ОТДЕЛЬНАЯ МЕХАНИЗИРОВАННАЯ БРИГАДА" Архівавана 9 лістапада 2016.