Euro NCAP

Euro NCAP (англ.: European New Car Assessment Programme, Еўрапейская праграма ацэнкі новых аўтамабіляў) — еўрапейская арганізацыя, якая займаецца ацэнкай бяспекі аўтамабіляў. Створана ў 1996 годзе, першыя вынікі даследванняў былі апублікаваныя ў 1997 годзе.^[2] Лозунг арганізацыі — «За бяспечныя аўтамабілі».

Euro NCAP
Краіна	Бельгія[1]
Адміністрацыйны цэнтр	Брусель
Тып арганізацыі	міжнародная арганізацыя
Заснаванне
Дата заснавання	1997
euroncap.com (ням.)​ (англ.)​ (фр.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Euro NCAP публікуе справаздачы аб бяспецы новых аўтамабіляў і прысвойвае рэйтынгі па выніках сутыкненняў аўтамабіляў у розных краш-тэстах, уключаючы пярэднія і бакавыя ўдары, сутыкненні з пешаходамі і ўдары аб столб. Тэставанне з’яўляецца добраахвотным, мадэлі аўтамабіляў для тэстаў выбіраюцца Euro NCAP незалежна або фінансуюцца вытворцамі.

Гісторыя і дзейнасць

Да ўвядзення сістэмы Euro NCAP пакупнікі мелі няшмат інфармацыі аб бяспецы аўтамабіляў. Напрыклад, у Вялікабрытаніі патрабаваўся толькі франтальны краш-тэст на хуткасці 48 км/г.^[3] У чэрвені 1994 года Дэпартамент транспарту Вялікабрытаніі зацвердзіў уласную праграму ацэнкі новых аўтамабіляў. У 1995 годзе Еўрапейская камісія правяла абмеркаванне магчымасці развіцця такой праграмы для еўрапейскіх пакупнікоў. У 1996 годзе да праграмы далучыліся Шведская дарожная адміністрацыя, Міжнародная аўтамабільная федэрацыя і Міжнародная арганізацыя спажывецкіх даследаванняў і выпрабаванняў (ICRT). Першае паседжанне Euro NCAP адбылося ў снежні 1996 года.

Першыя рэйтынгі Euro NCAP былі апублікаваны ў лютым 1997 года. Колькасць удзельнікаў арганізацыі паступова павялічвалася, да арганізацыі далучыліся Агульны нямецкі аўтамабільны клуб (ADAC), Федэральнае міністэрства транспарту Германіі, Міністэрства інфраструктуры і воднай гаспадаркі Нідэрландаў і іншыя дзяржаўныя і грамадскія арганізацыі.

Ад пачатку сваёй дзейнасці Euro NCAP пратэставала больш за 1800 новых аўтамабіляў і апублікавала больш за 600 рэйтынгаў.^[3] У выніку даследаванняў арганізацыі аўтамабілі еўрапейскіх вытворцаў сталі значна больш бяспечнымі. Вынікі выпрабаванняў публікуюцца ў аўтамабільных часопісах і моцна ўплываюць на спажывецкі попыт. Так, адным з прыкладаў гэтага ўплыву з’яўляецца Rover 100, які пасля атрымання адной зоркі падчас тэстаў у 1997 годзе прадаваўся настолькі дрэнна, што неўзабаве быў зняты з вытворчасці.^[4] Капот і фары Mini у 2007 годзе былі зменены ў адпаведнасці з апошнімі патрабаваннямі бяспекі пешаходаў.^[5] У 2017 годзе Euro NCAP пратэставала Rover 100 1997 года выпуску і Honda Jazz 2017 года выпуску ў аднолькавых умовах франтальнага ўдару, каб прадэманстраваць, наколькі больш бяспечнымі сталі аўтамабілі ў Еўропе за 20 год дзейнасці арганізацыі.^[6]

Рэйтынгі

Рэйтынгі Euro NCAP складаюцца з працэнтных балаў у тэстах для дарослых пасажыраў, дзяцей, уразлівых удзельнікаў дарожнага руху і асістэнтаў бяспекі, якія ствараюць агульны рэйтынг у зорках, дзе 5 зорак — лепшы рэйтынг, а 0 — горшы.

• 5 зорак: выдатная абарона падчас аварый, добрыя тэхналогіі прадухілення аварый
• 4 зоркі: добрая абарона падчас аварый, можа прысутнічаць дадатковая тэхналогія прадухілення аварый
• 3 зоркі: сярэдняя абарона пасажыраў падчас аварый, не заўсёды прысутнічаюць тэхналогіі прадухілення аварый
• 2 зоркі: намінальная абарона ад аварый, няма тэхналогій прадухілення аварый
• 1 зорка: мінімальная абарона ад аварый, няма тэхналогій прадухілення аварый
• 0 зорак: аўтамабіль адпавядае тыпавым стандартам, таму можа быць легальна прададзены, аднак не мае сучасных тэхналогій бяспекі

Некаторыя аўтамабілі маюць падвойныя рэйтынгі: ніжэйшы — для аўтамабіля са стандартным абсталяваннем, а вышэйшы — для аўтамабіля, які абсталяваны дадатковымі опцыямі бяспекі.^[7]

Удзельнікі

Станам на 2025 год арганізацыя мае 16 удзельнікаў:^[8]

• Агульны нямецкі аўтамабільны клуб (ADAC)
• Федэральнае міністэрства транспарту і лічбавай інфраструктуры Германіі
• Дэпартамент транспарту Вялікабрытаніі
• Міністэрства інфраструктуры і воднай гаспадаркі Нідэрландаў
• Міністэрства эканомікі Люксембурга
• Урад Каталоніі
• Міжнародная арганізацыя спажывецкіх даследаванняў і выпрабаванняў (ICRT)
• Міжнародная аўтамабільная федэрацыя
• Шведская адміністрацыя транспарту
• Thatcham Research
• Міністэрства экалагічнага пераходу Францыі
• Аўтамабільны клуб Італіі
• DEKRA
• Страхавы інстытут даследавання выпадкаў (UDV)
• Федэральнае міністэрства аховы клімату, навакольнага асяроддзя, энергетыкі, мабільнасці, інавацый і тэхналогій (BMK)
• Адміністрацыя грамадскіх дарог Нарвегіі