S-Video (англ.: Separate Video), раздзельны відэасігнал — кампанентны аналагавы відэаінтэрфейс, які прадугледжвае паасобную перадачу складальнікаў відэасігнала: яркасці Y сумесна з сінхрасігналам, і колернасці С (сумесна з сінхранізацыяй колеру), якія перадаюцца па дзвюм асобным лініям сувязі, з хвалевым супраціўленнем 75 Ом. Асобная перадача яркасці і колернасці забяспечвае больш высокую якасць выявы, чым кампазітныя стандарты, бо пры гэтым адсутнічаюць узаемныя перашкоды пры падзяленні сігналаў. Інтэрфейс S-Video ужываецца толькі для перадачы сігналу тэлебачання стандартнай выразнасці і непрыдатны для HDTV. Для перадачы гуку патрэбны асобны кабель.


Гісторыя
Інтэрфейс быў распрацаваны фірмай JVC пад канец 1980-х гадоў для ўжывання ў відэамагнітафонах і відэакамерах паўпрафесійнага фармату S-VHS для перадачы паміж прыладамі кампанентнага відэасігналу з мінімальнымі стратамі. Арыгінальны раздым S-Video быў чатырохкантактным. У далейшым гэты тып раздыма атрымаў шырокае распаўсюджванне і стаў выкарыстоўвацца ў прыладах іншых відэафарматаў, у тым ліку лічбавых, а таксама ў камп’ютарах, і быў абсталяваны дадатковымі кантактамі.
У цяперашні час разнастайныя тыпы раздымаў S-Video ўжываюцца ў асноўным для вываду відарыса, які фармуецца відэакартай камп’ютара, а таксама відэасігналу з відэакамеры ці гульнявых апаратаў на бытавыя тэлевізары ці падобную хатнюю відэатэхніку.
Тэхнічныя асаблівасці
Відэасігнал у сістэме SECAM абмежаваны шырынёй 3,8 МГц, што ў разліку 1 МГц = 80 ліній, дазваляе сфарміраваць на экране толькі 300—320 ліній. У сістэме PAL спецыяльны, досыць складаны (і дарагі) фільтр (грабеністы фільтр ці фільтр-грабянец) дазваляе з большым ці меншым поспехам вылучыць сігнал яркасці «па-над» колернасцю.
Істотнай перавагай дадзенага далучэння (у параўнанні з больш простым кампазітным, на адным «цюльпане») з'яўляецца тое, што сігналы яркасці (англ.: Intensity, Luminance, Y) і колернасці (англ.: Color, Chrominance, С) выявы праходзяць асобна. Такім чынам яны ніколі не знаходзяцца ў кампазітным рэжыме і на вертыкальных краях шматколерных абласцёў выявы не з'яўляюцца кропкі сканавання крос-яркасці. Акрамя таго, няма патрэбы фільтраваць лініі яркасці на тэлевізары, каб пазбавіцца ад колернасці сігналу, што дазваляе павялічыць прапускную здольнасць і, адпаведна, разрозненне экрана па гарызанталі. Вядома, разрозненне па-ранейшаму абмяжоўваецца ЭПТ кінескопа, але гэта відавочнае паляпшэнне.

У сучасных відэакартках камп'ютараў ужываюцца некалькі варыянтаў раздыму S-Video з рознай колькасцю кантактаў. Як правіла, выхад (ці відэаўваход-відэавыхад) відэасігналу з відэакарткі з дапамогай перахадніка ажыццяўляецца на кампанентны выхад. 4-кантактны раздым S-Video супадае з раздымам mini-DIN для далучэння клавіятуры Mac, але гэта толькі механічнае супадзенне.
Перахаднік «S-Video — цюльпан» даволі просты: для гэтага «зямля» далучаецца да «зямлі» цюльпана, а сігнал яркасці Y, змешваецца праз шунтавы кандэнсатар ёмкасцю 470 пФ з сігналам колернасці C і далучаецца да цэнтральнай жылы.
Апісанне вывадаў
4 PIN S-Video


7 PIN S-Video

Гл. таксама
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.