Галава насякомага

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Галава.

Галава (лац.: cephalon) — пярэдні аддзел цела насякомага, які ўтвораны акронам і першымі пяццю ці шасцю сегментамі цела, якія зліліся падчас цэфалізацыі^[1]. На галаве размешчаны шматлікія органы пачуццяў, ротавая адтуліна і элементы ротавага апарата. Унутры капсулы знаходзіцца галаўны мозг^[1].

Галава і пярэднягрудзі скарпіёнавай мухі Panorpa communis.

Галава насякомых размешчана перад грудзьмі і, як правіла, выразна ад яе адмежаваная^[1]. Аднак у шэрагу прадстаўнікоў (напрыклад, шчытовак, чэрвяцоў, самак вееракрылых) галава зліта з грудзьмі^[1]. У многіх лічынак двухкрылых галаўная капсула рэдукавана, так што ротавыя прыдаткі ўкручаны ў першы сегмент грудзі^[1].

У адкрытасківічных насякомых маецца тэнторыўм (tentorium) — унутраны шкілет галавы.

Зноскі

1. Белошапкин С. П., Гончарова Н. Г., Гриценко В. В., Захваткин Ю. А., Исаичев В. В., Исаичев С. В., Кручина С. Н, Пономарева М. С, Попов С. Я, Соломатин В. М., Торянская Н. К., Третьяков Н. Н. Словарь-справочник энтомолога / Сост. Ю. А. Захваткин, В. В. Исаичев. — Москва: Нива России, 1992. — 334 с. — ISBN 5-260-00498-1