Дзядзькаванне

Дзядзькаванне — звычай шляхты ў Вялікім Княстве Літоўскім у XVI—XVIII стст. аддаваць дзяцей на выхаванне ў сялянскія сем’і, каб сфарміраваць у нашчадкаў працавітасць, непераборлівасць у побыце, цягавітасць, фізічную загартаванасць і здароўе, адданасць роднай зямлі, далучыць да народнай творчасці^[1].

Уладзімір Караткевіч у рамане «Каласы пад сярпом тваім», у асноўным прысвечаным першай палове XIX ст., ярка і вобразна выводзіў гэты звычай, які, на думку аўтара, бытаваў і ў эпоху, якую ён апісваў^[2].

Выяўлены сведчанні, што на Мазырскім Палессі гэты звычай у троху іншай інтэрпрэтацыі захаваўся практычна да нашага часу^[1].