Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі Анёльскай і кляштар бернардзінцаў (Мсціслаў)

Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі Анёльскай і кляштар бернардзінцаў — колішні рымска-каталіцкі кляштарны комплекс у Мсціславе. Дзейнічаў у XVIII—XIX стагоддзях. Знаходзіўся ў цэнтры места. Складаўся з драўлянага (з 1775 — мураванага) касцёла, а таксама драўляных і мураваных кляштарных карпусоў.

Каталіцкі храм
Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі
Касцёл і кляштар бернардзінцаў, з піктаграфічнай карты XVIII стагоддзя
54°01′12,72″ пн. ш. 31°43′40,98″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Горад	Мсціслаў
Канфесія	Рымска-каталіцкая царква
Архітэктурны стыль	барока
Стан	часткова захаваўся
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі.

Гісторыя

Сілуэт касцёла (з правага края)

У 1727 або 1729 харунжы віцебскі Я. Рамейка-Гуткоўскі разам з жонкай Крыстынай з Галынскіх фундаваў у Мсціславе кляштар бернардзінцаў. Манахі ўтрымлівалі 6-класную гімназію (праіснавала да 1831). Па здушэнні вызваленчага паўстання (1830—1831) царскім указам ад 19 ліпеня 1832 кляштар ліквідавалі.

У 1858 адбыўся пажар, які пашкодзіў будынкі. Па здушэнні нацыянальна-вызваленчага паўстання (1863—1864) расійскія ўлады ў 1870 гвалтоўна перарабілі касцёл у царкву Маскоўскага патрыярхату. У перапісцы Сіноду і магілёўскага губернатара зазначаецца: «перабудаваць б. бернардзінскі касцёл выгадна, бо ён займае месца пры найгалаўнейшым бульварным пляцы»^[1].

Сучаснасць

Асноўны артыкул: Свята-Аляксандра-Неўскі сабор (Мсціслаў)

У наш час у значна перабудаваным будынку касцёла размяшчаецца царква БЭМП^{[крыніца?]}. Кляштарны корпус не захаваўся.

Архітэктура

Абмерны чарцёж касцёла бернардзінцаў да перабудовы пад царкву Маскоўскага патрыярхату (злева) і яго сучасны стан (справа)

Касцёл — помнік архітэктуры барока. Прамавугольны ў плане 1-нефны будынак пад двухсхільным дахам, з трохвугольным франтонам у цэнтры і дзвюма 3-яруснымі купальнымі вежамі. Над алтаром размяшчалася невялікая вежка-сігнатурка.

1-павярховы кляштарны корпус размяшчаўся злева ад галоўнага фасада касцёла і фланкіраваўся з тарцу абарончай вежай^[2].

Зноскі

1. к // Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; фатограф А. Л. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2008. — 488 с. — ISBN 978-985-11-0395-5. С. 440.
2. Р. Баравы, Ю. Якімовіч. Каштоўны дакумент па гісторыі беларускай графікі і архітэктуры XVIII ст. // Помнікі культуры. — Менск, Навука і тэхніка, 1985.