Марыя Ганкель
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Марыя Ганкель (ням.: Marie Hankel; 2 лютага 1844, Шверын — 15 снежня 1929, Дрэздэн) — першая паэтэса на эсперанта[4].
Remove ads
Біяграфія
Марыя Ганкель вывучыла мову эсперанта ва ўзросце 61 года[5], пасля чаго актыўна ўлілася ў эсперанта-рух. У 1908 годзе яна стала саарганізатарам Сусветнага кангрэса эсперантыстаў у Дрэздэне. У 1909 годзе на літаратурным конкурсе, праведзеным падчас наступнага Сусветнага кангрэса эсперантыстаў у Барселоне, яна атрымала першы прыз за свой верш «Сімвал кахання» (La simbolo de amo). Надалей, акрамя літаратурнай дзейнасці, Ганкель да самай смерці кіравала дрэздэнскім эсперанта-клубам, першым старшынёй якога яна з’яўлялася.
Remove ads
Творчасць
Ганкель у сваіх вершах адлюстроўвала ідэалістычныя тэндэнцыі эсперантызму даваеннага часу. Галоўным зборам яе твораў стаў зборнік вершаў і апавяданняў «Пясчынкі» (Sableroj, 1911).
Зноскі
- Deutsche Nationalbibliothek Record #116453796 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
- Deutsche Nationalbibliothek Record #116453796 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
- Deutsche Nationalbibliothek Record #116453796 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
- Bernhard Pabst, які напісаў падрабязную біяграфію Марыі Ганкель, сцвярджае ў ёй, што будучая паэтэса вывучыла эсперанта менавіта ў 1905 годзе, а не ў 1903, як аб гэтым пішуць асобныя крыніцы.
Літаратура
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads