| Псалом
| Псалтыр
| Спасылка
| Новы Запавет
| Спасылка
|
| 2
| Ты Сын Мой; Я сёньня Цябе спарадзіў;
| (Пс. 2:7)
| Ты Сын Мой: Я сёньня Цябе нарадзіў
| (Дзеян. 13:33) |
| 8
| З вуснаў дзяцей і немаўлятак Ты зладзіў хвалу
| (Пс. 8:3)
| з вуснаў дзетак і немаўлят Ты ўчыніў хвалу
| (Мц. 21:16) |
| 8
| дык што ёсьць чалавек, якога Ты памятаеш, і сын чалавечы, якога наведваеш Ты? Нядужа Ты зьменшыў яго перад анёламі: славаю, гонарам увянчаў яго;
| (Пс. 8:5-6)
| што ёсьць чалавек, што Ты памятаеш яго? альбо сын чалавечы, што Ты наведваеш яго? Ня дужа Ты ўнізіў яго перад анёламі; славаю й гонарам увянчаў яго, і паставіў яго над дзеямі рук Тваіх;
| (Яўр. 2:6-7) |
| 15
| бо Ты не пакінеш душы мае ў пекле і не дасі сьвятому Твайму ўбачыць тленьне
| (Пс. 15:10)
| бо Ты не пакінеш душы мае ў пекле і не дасі Сьвятому Твайму пабачыць тленьне
| (Дзеян. 2:27) |
| 21
| Божа мой! Божа мой! нашто Ты пакінуў мяне?
| (Пс. 21:2)
| Божа Мой, Божа Мой! чаму Ты Мяне пакінуў?
| (Мф. 27:46) |
| 21
| ён спадзяваўся на Госпада; хай вызваліць яго, хай уратуе, калі ён даспадобы Яму
| (Пс. 21:9)
| спадзяваўся на Бога: хай цяпер выбавіць Яго, калі Ён угодны Яму
| (Мф. 27:43) |
| 21
| Бо сабакі мяне атачылі, хэўра злыдняў мяне абступіла, прабілі рукі мае і ногі мае
| (Пс. 21:17)
| калі ня ўбачу на руках у Яго ранаў ад цьвікоў, і не ўкладу пальца майго ў раны ад цьвікоў, і ня ўкладу рукі маёй у рэбры Ягоныя, не паверу
| (Ян. 20:25) |
| 21
| дзеляць рызы мае між сабою; і за адзежу маю кідаюць жэрабя
| (Пс. 21:19)
| падзялілі рызы Мае між сабою і за адзежу Маю кідалі жэрабя
| (Ян. 19:24) |
| 44
| Трон Твой, Божа, навечна; жазло праўды — жазло царства Твайго
| (Пс. 44:7)
| трон Твой, Божа, у век веку; жазло валадараньня Твайго — жазло праўды
| (Яўр. 1:8) |
| 68
| бо клопат па доме Тваім пажырае мяне, і ліхаслоўе тых, што Цябе ліхасловяць, падае на мяне
| (Пс. 68:10)
| рупнасьць за дом Твой зьядае Мяне
| (Ян. 2:17) |
| 68
| І далі мне за ежу жоўць, і ў смазе маёй воцатам напаілі мяне
| (Пс. 68:22)
| далі Яму піць воцату, зьмяшанага з жоўцю; і, пакаштаваўшы, не хацеў піць... І адразу пабег адзін зь іх, узяў губку, намачыў у воцат і, насадзіўшы на кій, даваў Яму піць
| (Мц. 27:34,48) |
| 71
| і паклоняцца яму ўсе цары; усе народы служыцьмуць яму;
| (Пс. 71:11)
| Выратаваныя народы будуць хадзіць у сьвятле ягоным, і цары зямныя прынясуць у яго славу і гонар свой
| (Адкр. 21:24) |
| 88
| І Я зраблю яго першынцам, вышэйшым за цароў зямных, навек захаваю яму ласку Маю, і запавет Мой зь ім будзе правільны. І прадоўжу навечна семя ягонае, і ягоны трон — як дні неба.
| (Пс. 88:28-30)
| Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага; і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
| (Лк. 1:32-33) |
| 109
| Сказаў Гасподзь Госпаду майму: сядзі праваруч Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх у падножжа ног Тваіх
| (Пс. 109:1)
| Сказаў Гасподзь Госпаду майму: сядзі праваруч ад Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх у падножжа ног Тваіх
| (Мц. 22:44) |
| 109
| Прысягаўся Гасподзь і не раскаецца: Ты Сьвятар навекі паводле абраду Мэлхісэдэкавага
| (Пс. 109:4)
| Бо засьведчана: "Ты сьвятар навекі па чыне Мелхісэдэка"
| (Яўр. 7:17) |
| 117
| Камень, які адкінулі будаўнікі, зрабіўся галавою вугла
| (Пс. 117:22)
| камень, які адкінулі будаўнікі, той самы зрабіўся каменем кутнім: гэта — ад Госпада, і ёсьць дзіўна ў вачах нашых
| (Мк. 12:10-11) |
| 117
| Дабраславёны, хто ідзе ў імя Гасподняе!
| (Пс. 117:26)
| дабраславёны Цар, Які ідзе ў імя Гасподняе! Мір на нябёсах і слава ў вышынях!
| (Лк. 19:38) |
| 131
| Прысягаў Гасподзь Давіду ў ісьціне, і не зрачэцца яе; "ад плоду ўлоньня твайго пасаджу на троне тваім.
| (Пс. 131:11)
| і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,
| (Лк. 1:69) |
|