Міхаіл Міхайлавіч

Міхаіл Міхайлавіч, свецкае імя не вядома (да 1315 — пасля 1330) — князь друцкі.

Міхаіл Міхайлавіч
Нараджэнне	не пазней за 1315
Смерць	не раней за 1330
Род	Друцкія
Бацька	Міхаіл Данілавіч[1]
Жонка	Сафія[d]
Дзеці	Васіль Міхайлавіч[2] і Дзмітрый Друцкі[2]

Сын друцкага князя Міхаіла Данілавіча. Згаданы ў 1330 годзе як «князь Міхаіл Друцкі» ў запісках кіеўскага мітрапаліта Феагноста, якому падарыў сярэбраны каўкій (царкоўную пасудзіну)^[3].^[4] У канцы XV ст. запісаны ў памяннік Кіева-Пячэрскай лаўры як родзіч кіеўскага ваяводы князя Дзмітрыя Пуцяціча, спіс пачынаецца з «князя Данила Дрюцкого, князя Михаила, князя Михаила, князя Димитриа, князя Симеона, князя Иоанна…»^[5], у пераліку няма ні братоў бацькі Дзмітрыя Пуцяціча, ні братоў яго дзеда, відавочна, пададзена толькі простая лінія продкаў князя па мячы^[4][6].

У рэчышчы гіпотэзы паходжання друцкіх князёў з Гедзімінавічаў, Аляксандр Белы выказаў думку тоеснасці князя Міхаіла Друцкага з 1330 года і князя Міхаіла Нарымонтавіча. Аднак, Юзаф Вольф у свой час вывеў асобу Міхаіла Нарымонтавіча толькі з імя па бацьку пінскага князя Васіля Нарымонтавіча ў дакуменце 2-й паловы XVI ст. з «выпісам» ранейшай фундацыйнай граматы царквы Раства Божай Маці ў Куранцы — «пана Василия Михаловича Нарымунта, князя пинского, пана мстиславского, подъ литомъ нароженья Сына Божого тысеча триста петьдесятъ пятого, индикта девятого», — а з крыніц Міхаіл Нарымонтавіч не вядомы. Да «выпісу» шэраг крыніцазнаўчых пытанняў быў яшчэ ў Яна Тэнгоўскага, які лічыў яго фальсіфікатам, а на думку Аляксандра Грушы фундацыйная грамата калі не фальсіфікат, то змешвае звесткі некалькіх ранейшых дакументаў і імёны некалькіх фундатараў у адно. На думку Тэнгоўскага і Грушы, асоба пінскага Міхаіла Нарымонтавіча ўяўная. Да таго ж, як заўважыў Андрэй Кузьмін, імя па бацьку князя Міхаіла Друцкага, згаданага ў 1330 годзе, напэўна, было Міхайлавіч або меней імаверна Данілавіч, тым часам як Нарымонт у хрышчэнні быў Глебам.

Меў прынамсі двух сыноў — Васіля і Дзмітрыя.^[4]

Зноскі

1. Кузьмин А. В. Опыт ком­мен­та­рия к актам Полоц­кой зем­ли вто­рой поло­ви­ны XIII — нача­ла XV в. (окон­ча­ние) // Древняя Русь. Вопросы медиевистики — ИСл РАН, 2007. — Т. 30, вып. 4. — С. 54. — ISSN 2071-9574; 2071-9590

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q131921592'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4201725'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4167961'></a>
2. Кузьмин А. В. Опыт ком­мен­та­рия к актам Полоц­кой зем­ли вто­рой поло­ви­ны XIII — нача­ла XV в. (окон­ча­ние) // Древняя Русь. Вопросы медиевистики — ИСл РАН, 2007. — Т. 30, вып. 4. — С. 56. — ISSN 2071-9574; 2071-9590

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q131921592'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4201725'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4167961'></a>
3. Приселков М. Д., Фасмер М. Р. Отрывки В. Н. Бенешевича по истории русской церкви XIV века // Известия Отделения русского языка и словесности императорской Академии Наук. 1916. Т. 21. Кн. 1. — С. 58.
4. Кузьмин 2007, с. 54.
5. ДПКПЛ 1892, с. 31.
6. Варонін 2002.