Руская цывілізацыя

Руская цывілізацыя — канцэпцыя асобнай цывілізацыі^[1], сфармаванай рускім народам^[2] (у канструктывісцкім або прымардыялісцкім разуменні)^[3].

Вызначэнне

Існуе тры розныя канцэпцыі рускай цывілізацыі^[4]:

• адналінейнае развіццё (У. С. Салаўёў)
• шматлінейнае развіццё (М. Я. Данілеўскі)
• змяшаная канцэпцыя (П. М. Мілюкоў)

Філіп Бэгбі вылучаў рускую цывілізацыю як адну з 29 перыферыйных цывілізацый^[5].

Арнольд Тойнбі пісаў, што руская цывілізацыя мае сціплыя культурныя дасягненні. М. Я. Данілеўскі і Освальд Шпенглер апісвалі яе хутчэй як феномен будучыні^[6]. Шпэнглер лічыў, што рэформы Пятра I не адпавядалі традыцыям рускай цывілізацыі^[7].

Сэмюэл Хантынгтан вызначаў рускую (славяна-праваслаўную^[4]) цывілізацыю як прадукт візантыйскага ўплыву, мангольскага праўлення і самабытнасці Кіеўскай Русі^[8].

Крытыка

Само існаванне расійскай цывілізацыі як феномена ставіцца пад сумнеў, некаторымі яна разглядаецца як «публіцыстычна-фальклорная міфалагема»^[9].

А. В. Грынёў і І. Купрашкін лічаць, што тэорыя рускай цывілізацыі мае схаластычнае адценне і з’яўляецца толькі спробай прадставіць старыя ідэі еўразійцаў, славянафілаў, рэлігійных філосафаў і геапалітыкаў у новай цывілізацыйнай абгортцы^[10].

Глядзіце таксама

• Рускі свет