Станіслаў Гутэн-Чапскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Чапскі.

Станіслаў Гутэн-Ча́пскі (1779, Нясвіж — 1844, Кеданы) — вайсковы дзеяч.

Станіслаў Гутэн-Чапскі
Герб «Ляліва»
Нараджэнне	1779 Нясвіж, Нясвіжскае княства[d], Новагародскі павет, Новагародскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	1844 Кейданы, Ковенскі павет, Ковенская губерня, Расійская імперыя
Род	Чапскія
Бацька	Францішак Станіслаў Гутэн-Чапскі
Маці	Вераніка з Радзівілаў[d]
Жонка	Соф’я з Абуховічаў[d]
Дзеці	Мар’ян Гутэн-Чапскі, Эдвард Чапскі, Міхаліна Марыя з Гутэн-Чапскіх[d] і Адольф Гутэн-Чапскі[d]
Адукацыя	Нясвіжскі езуіцкі калегіум Віленскі піярскі калегіум[d]
Званне	палкоўнік
Камандаваў	22-ім пяхотным палком
Бітвы	вайна 1812: Бітва на Бярэзіне, кампанія 1813
Узнагароды

Біяграфія

3 роду Чапскіх, сын холмінскага ваяводы Францішка Станіслава і Веранікі Радзівіл, сястры Пане Каханку. Вучыўся ў Нясвіжскім езуіцкім і Віленскім піярскім калегіумах. У 1811 годзе новы нясвіжскі ардынат, кузен Дамінік Геранім Радзівіл перадаў яму Кейданы як частку пасагу маці.

У вайну 1812 года змагаўся на баку Напалеона як камандзір 22-га пяхотнага палка Польскага войска Генеральнай Канфедэрацыі, які быў разбіты пад Новым Свержанем і ў Койданаве. Удзельнічаў у Бярэзінскай аперацыі 1812, кампаніі 1813 года. Эміграваў у Парыж. Вымушаны вярнуцца ў Кейданы праз пагрозы расійскіх уладаў канфіскаваць маёнткі.

Станіслаў быў жанаты на Сафіі, дачцэ менскага кашталяна Міхала Абуховіча, і меў ад яе трох сыноў. Мацей і Эдвард прымалі ўдзел у паўстанні 1863—1864 гадоў, за што былі высланы ў Сібір, а іх маёнткі канфіскаваны.